Ormanın içinde

Ormanın içinde bir yol bu

beni de alıp götürse

her nereye giderse

Ben mi?

ben bir ağacım o yolun kenarında

kırlangıç ağacıyım ben

böyle bir ağaç var mıdır bilmem

en çok kırlangıçlar konuyor bana

gözleri görmediğinden olsa gerek

gözleri çirkinliğimi

toprak bir yolun kenarındayım

ormanın içerilerinde

pek yaşlıyım ama erkeğim hala

herhalde öyleyim

Ha bir de !!

yağmur yağınca

sığınak olurum karıncalara

utangaç bir dere var şuracıkta

onun sesiyle avunurum

bazı geceler dallarımı sarkıtır

derenin cılız boynuna dokunurum

ağlama derim ona ağlama

suyun kurumaz diyorum

orman yaşadıkça

inan

Oysa yalan
Bu dere kuruyacak ölecek
beni kesecekler bir sabah
ve bu yoldan geriye sadece
bakır rengi toprak kalacak

ormanın içinde bir yol bu

sizi bekleyen bir yol

doğru ve düz değil

nereye gittiğinden emin değil

üstelik eğri büğrü bir yol bu

ama beni de alıp götürse

her nereye giderse

ölmeden önce bir kerecik
bir kerecik gidebilsem

Ben bu yola aşığım

beni alıp götürmese de

en azından yanımda kıvrılmış yatıyor

dedim ya ben bir kırlangıç ağacıyım
çirkinim hem de sonsuza kadar
ve ben sonsuza kadar öyle kalmak istiyorum

kaçabilmek için gözlerinizden

Yol ve ben bahtiyarız
sorgulamıyoruz mutluluğu, sevgiyi

üzerinden kim geçerse geçsin

gölgemi düşürüyorum O na

o da bana gülümsüyor

o yol benim yolumdur

zaten ben de bir kırlangıç ağacıyım
hiç bir yere gittiğim yok
bir kerecik de olsa.

Hayrettin Turan