- Kategori
- Şiir
Orta Kahve yanında Badem Şekeri
Sahi sen nasıl içersin kahveni
Sütlü mü sade mi?
İçmedik ki bilmiyorum!
Benimkisi “orta kahve”
Yanında badem şekeri
Hayat tadında dostluk kıvamında
Boş vermişim hayatın acısına
Eğilmemişim kimselerin önünde
Çatmışım yanlışların tümüne
Bir sana eğilmiş başım
Rüzgâr mı şiddetli esiyor
En tepelere mi evler kuruyorum
Nedir, her defasında yıkılıyorum.
Sevgi bahçesinde kahve bahane
Kim bilir kaç kez titredi
İçimizi eriten aşk güneşinde
Kahve fincanı tutan ellerimiz
Daha dün yine
Hayal kahvesinde buluştuk seninle
Kırk yıl hatırı aradık orta kahvede
Gözden kaçırdıklarımızı
Gözümüze batanları anlattık
Bu arada öğrendim meğer
Sütlü kahve içermişsin ne güzel,
Hayatın tatlısıdır sütlü kahve
Hayret benimkisi “orta kahve”
Badem şekerli
Dedim ya kahve bahane…
Kısık ateşte bakır kalaylı cezvede
Canlanır hatıralar kahve dumanında
Bakarız telvesinde şekillenen umutlara
Bilmem kaç kez
Milyonlarca kez kullandığım kelimeler
Tekrar ettiğim cümleler dökülür
Kahve yudumlarından sonra
Bitmesin diye uzattıkça uzatıyoruz
Çözülüyor dilimizdekiler
Hayal evimizde yükselirken dumanlar
Efkâr basıyor yüreğimize…
Anlatamadığım bir lezzet kaplıyor
Gülümsemene şahit gözlerimi
Sonra aniden
İçim ısınıyor “orta kahve” dumanında
İçinde savrulduğumuz acı hayat
Gerçeği son veriyor kahve molasında
Yaşanmayan sevdaların masalına…
Sahi sormayı unuttum
Sen nasıl içerdin kahveni
Şekerli orta mı acı mı?
Kahve fincanlarında
Ararken kendi gerçeğimizi…
Erdoğan ÖZGENÇ
Adana 24.04.2013 14.34