Ortak paydamız: Laiklik

Ortak Paydamız: Laiklik

Laiklik kavramının ne anlama geldiğini neredeyse unuttuk, içini boşalttık. Bugün karşımızda adını sıkça andığımız ama içini ise iyice oyarak boşalttığımız bir kavram olarak yer almaktadır.

Laiklik ilkesinin bilinen en genel tanımı din ile devlet işlerinin birbirinden ayrılması yani devletin din kurallarıyla değil, hukuk kurallarıyla yönetilmesidir.

Laik devleti Duguit şöyle tanımlar: “Din konusunda kendisi tarafsız olup, mensupları bir dini taşımakla birlikte kendisi devlet olmakla hiçbir dini özellik göstermeyen ve hiçbir din ayini yapmayan ve kendi namına yaptırmayan devlet.”

Oysa laikliğin anayasamızda yer almasından itibaren din toplumsal alandan bireysel alana indirilmiş, dinin birey ile tanrı arasında olması gerektiğinin altı çizilmiştir. Başka insanların inançlarına karışmadan, herkes istediği gibi ibadet etme, istediğine inanma özgürlüğüne sahip olmuştur. Ama bu özgürlük başkalarının inanma veya inanmama özgürlüklerini kısıtlamaya, engellemeye başladığında laiklik ilkesi çiğnenmiş olur. Bu durum-laikliğin çiğnenmesi- insanları kutuplara ayıran, hoşgörüden uzaklaştıran, ben ve öteki yapan, baskıcı sistemlere doğru sürüklemeye başlar. Ülkemizdeki süreç izlendiğinde nereye doğru gittiğimiz daha da açıklık kazanacaktır.

Bir toplumun tek bir dine inanan insanlardan oluşmasını bekleyemeyiz. O toplumda farklı inançlara, farklı etnik yapıya sahip insanların bir arada olması, toplumun çok sesli olması, renkli olması insan haklarının önce geldiği bir yapıyı beraberinde getirir. Bu, toplumun çok kültürlülüğünü, değişimini ve gelişimini sağlar. Tam bu noktada çok sesli, çok renkli ve çok inanışlı özgür bir toplum olarak laiklik ilkesini millet olarak ortak bir payda olarak görmemiz gerekiyor. Bizi bir arada tutan, tutacak olan laiklik ilkesine o kadar çok ihtiyacımız var ki; onu her türlü siyasi tartışmanın üstünde tutmamız gerekiyor.

Buradan CHP de kıssadan hisse almalıdır. Son günlerde tek söylemleri, “laiklik” oldu. Hatta onu, eskiden annelerimizin bizi korkutmak amacıyla başvurduğu, şimdilerde yanlış ve cahilce bir eğitim olduğu anlaşılan, bir yönteme benzer şekilde kullanıyorlar. Annelerimiz bizimle başa çıkamayanınca, yüreğimize korku salarak eğitmek ve dize getirmek için, bize: “Polis geliyor, hemen yat yatağına” veya “Öcü geliyor” derdi. CHP ise şöyle diyor: “Laiklik elden gidiyor!” Yani zat-ı muhteremler şunu demek istiyor: “Bize oy vermezseniz, öcü gelecek!” CHP bizim hâlâ büyümediğimizi, çocuk kaldığımızı sanıyor anlaşılan.

Laiklik hiçbir partinin tekelinde olmamalıdır. Ne de bir korkutma aracı olmamalıdır.