Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

20 Haziran '08

 
Kategori
Anılar
 

ÖSS günü'nün bana hissettirdikleri.

ÖSS günü'nün bana hissettirdikleri.
 

bir şeyleri başarmanın yüzündeki mutluluk ifadesinin en güzel örneği bence :)


Sizinle geçen zamanki 15.06.2008 yılı ÖSS’de başıma gelenleri anlatmak istiyorum. Sabah oldu her öğrenci gibi kahvaltı yapmak falan derken zaman gittikçe ilerliyor tabi bu arada hiç bir şey hissetmiyorum sınavla ilgili. Sebebi ise bütün yıl çalıştığıma inandığım için ve ailemin bana sonuna kadar içtenlikle yanımda olduğu için çok mutlu olduğumun farkındaydım. Neyse sınava gireceğimin okulun önündeydik ailem de yanımdaydı tabi bir çay bahçesinde oturuyorduk henüz erkendi daha sınav için.

Sonra diğer öğrenciler gelmeye başladı gözlerinin içine baktığımda öğrenci milleti derler ya anlarlar birbirlerini :) heyecanlıydılar ve geleceğimiz ne olur acaba diye düşünüyorlardı sanki. Çay bahçesinde boş yer kalmadığı için bir kız öğrencinin yanımdaki sandalyede oturabileceğini söyledim ve başarılar diledim sınav için bazen bir başkaları için dua etmek kendin için en hayırlısıdır diye düşünüyorum. Aradan pek zaman geçmedi çevremdeki birçok insan okunmuş pirinç yok çikolata bilmem ne yiyip durdular o kadar sinirlerim bozuldu ki. Çikolata neyse de okunmuş pirinç ne alaka ya ben inanmıyorum öyle şeylere tamam çikolata insana mutluluk verir ve rahatlatırda pirinç yiyenleri daha anlamış değilim. Neyse okulun kapısında ki görevli bağırmaya başladı öğrenciler içeri girebilir diye işte klasik şeyler üstün aranır kopya çekmeyi engellemek için falan filan sınava girenler iyi bilir :) sınav yerimdeki sırama oturduğum da ise işte 3 saat 15 dakikalık bir zaman dilimi geleceğimi hazırlayacak sanırım diye düşünmeye başladım sınav başladı işte birinci soru ikinci soru derken zamana bir baktım saat 11.30 olmuş geriye bir kaç sorum kaldığını ve sakin olmam gerektiğini kendime söylenirken arkamdaki şahıs birden ağlamaya başladı.

Gönül ister ki arkanı dönüp hadi arkadaşım biraz daha sabret yapabilirsin kolay sorular demek isterdim ama kendi sorularımı çözmeye devam ettim ya bazen insanlara üzülüyorum o kadar bunalıyorum ki bilmiyorum sebebini çok mu duygusalım ne? Neyse zaman doldu ve kalemi kâğıdı bıraktığımda çevreme baktığımda hiç bir insanın yüzünde gülücük göremedim hocalarımız hadi hepiniz için hayırlısı olsun deyip sınıftan çıkmışlardı. Biraz sınıfta bekledim bilmiyorum sınav bitti ama gözlerim öylece dalmış acaba puanım nereye yeter diye düşünüyorum herkes çıktı sınıftan ve bende işte biraz bunları düşündükten sonra abimin, ablamın güzelim nasıl geçti sorusuna ne cevap vereceğimi düşünürken arkamdaki o ağlayan çocuğu gördüm bu sefer yanına gittim ya ne var ölüm değil ya neden ağlıyorsun bu kadar dediğimde bana şu cevabı verdi: biliyorum gereksiz ağlamam senide rahatsız ettim sınavın ortasında bunun için özür dilerim ama korkuyorum kazanamazsam ailemin yüzüne nasıl bakarım diye kulağıma fısıldamıştı o sırada ben de ağlamaya başladım ya :)abim, ablam ne oldu canım iyi misin Dediklerinde?sınavımın gerçekten iyi geçtiğini inşallah gönlümün istediğini kazanabileceğimi söylemiştim eee niye ağlıyorsun dediklerinde de arkadaşı gösterdim o ağlıyor ne biliyim herkesin gönlü nereyi isterse orayı kazanır inşallah diye dua edip durduğumu hatırlıyorum en ilginç ve bir o kadar da gerçek hayatı görebilinecek bir sınav olduğunu anladım ve çok mutluyum sebebi ise, hayatta kendi çabaları ile başarmayı isteyen sayılı kişilerin olduğunu görmek sanırım her şey istediğiniz gibi olsun içimde ki duyguları sizlerle paylaşmak istemiştim sadece!

 
Toplam blog
: 34
: 1476
Kayıt tarihi
: 02.08.06
 
 

Psikoloji öğrencisiyim ilgi alanlarım insanlarla iletişim, bilim kurgu ve en önemlisi yazmayı sev..