ÖSS takiyesi

Önce karakter kazanman için seni liseye gönderirler. Belki birkaç senesi bunun için doğru olabilir. Ama dört sene tamamiyle dışarıda boş gezmesinler diye hapsedilmiş insanlara verilir. Sabah kalkarsın. Daha uyandığını anlamadan yoldasındır. Bütün bu zorlukları geçiştirmek için dedikleri şey hep aynıdır; hayatı öğretiyoruz.

Okula gittiğinde herkesin seninle aynı olduğunu görürsün. Herkesin göz altları fazla morarmıştır. Bazıları dayak mı yedin diye şaka yapabilir. Bazıları o sinirle birileriyle tartışıp gerçekten yemiştir. Gerilmemek için sebep bulmaya çalışırsın. İçindeki stresi atman lazımdır. Bazıları alkole başvurur, bazıları sigaraya, bazıları uyuşturucuya, bazıları kavgaya.  Ama biliyorsunuz, hayatı öğretiyorlar(!)

Sonra hiçbir şey olmamış gibi ‘’durun, daha hiçbir şey görmediniz. Size sorularla, yerleştirmelerle daha önce oynanmış, her türlü hilenin yapıldığı bir şey veriyoruz.’’ Derler. Nedense o kadar alışkın olmuşsundur ki tuzaklara, bu bile sende bir tepki yaratmaz.

İnsanların buna alıştıklarını anladıktan sonra başka bir gaz verme biçimi düşünürler: ‘’yarışıyorsunuz! En yakının aslında yarıştığın biri, sınıfındaki herkes senin rakibin. Yarışın, kazanın! ‘’ belki bu gazla biraz başarılı oldular. Belki bu gaz sonucunda birkaç bin kavga çıktı. Arkadaşlıklar bozuldu. Ama buna da alışıldı. Her şeye olduğu gibi. Tabi, şey, bu, hayatı öğrenme metodu, içinde yerleştirmelerle ilgili bilgiler de var.

Sonra tüm sene, belki de tüm lise boyunca çalıştığın ‘’ilk aşama’’ dedikleri, aslında ilk bombalarını koydukları sınav günü gelir. Bazı aileler tüm sene sana çalış gibi emirler vermiştir. Sınav günü şirin görünmek için sana güzelce bi kahvaltı sofrası hazırlarlar. Ne dersen abartılı bir şekilde kabul ederler. Şaşırdığın için fazla sesin çıkmaz.

Sınava gireceğin okulun önüne gelirsin. Yanında istediğin kişi bellidir. Tam tersi vardır çoğu zaman. Bir hüzünle girersin sınava. Belki de en az on yıl öpmediğin birini öpersin. Belki babandır, belki annendir, belki kardeşindir. Girerken seni ararlar. Hapse giriyormuş gibi düşünürsün. Tüm neşeni, kahkaha attığın günleri dışarıda bırakıp girersin içeriye.

Artık zincirlenmişsindir.