Ötesinde yaz

Varlığımı tuzaklardan besledim
Defterimin orta sayfasında
En güç günlerimde sığındığım
Özel bir tapınak.
Ömrüm yağmalarken
Deli dolu günlerimi
Filizlenirdi düşüncelerimde
Gizlediğim hayat.
Bir mürekkep damlası gibi yayılırdı
Hayatımın budanmış salkımlarına.
Kuytulardan inleyen bir ses
Yankılanır dururdu
Düşerdi dilime.
O günden sonra emindim
Yıkılacaktı kaleler.
Ötesinde yaz...
Nefes alacaktı tüten meşaleler !