Otobüs: Koltuk savaşı

Otobüslerde gençlerin kendilerinden yaşca(veya yaşça) büyük olan kimselere yer vermemek istemesiyle ilgili geyikler internet ortamında bolca bulunuyor. Kimisi yer vermemek için kendi geliştirdiği yöntemleri anlatıyor, kimisi kendisine yer verilmediğinden falan bahsediyor, bazı dengesizler de 'Niye yer vermiyosun kardeşim yaşlılara!! Ayıp değil mi' tarzında cümleler kuruyor. Otobüsde ayakta durup, araç virajları döndükçe sağa sola savrulmaktan nefret eden birisi olarak benim de uyguladığım bazı yöntemler yok değil hani...

1)Dışarıya doğru bakma ve buna bağlı dalıp gitme sistemleri: Bu yöntem tek kişilik koltuklarda uygulandığında daha olumlu sonuçlar vermektedir.Kendisine yer vermek durumunda olduğunuz kişi gelip başınızda dikilmeye ve söylenmeye başlamadan önce hafiften pencereye doğru dönüp dışarıya dalıp gidiyorsunuz. Bu öyle bir dalım hareketi olmalı ki başınızda dikilen insanı farketmemiş gibi yapmalı ve onun sizden ümidi kesip başka bir av bulmasını sağlamalısınız. Hadi göreyim sizi...

2)Numaradan hastalanma yöntemi: Düzenli aralıklarla bacağınızı, kolunuzu, kafanızı gözünüzü tutarak hasta olduğunuzu ve ayakta seyahat edemeyeceğinizi hareketlerinizle anlatırsınız... Eğer başınızda dikilen kişi acımasız biri değilse yer vermeniz için bakışlarıyla ısrar etmekten vazgeçebilir.

3)Meşgul karakter pozisyonuna geçme yöntemi: Eğer okula gidiyorsanız çantanızdan bir-iki kitap çıkarıp çalışıyormuş gibi yaparak da yer vermekten kurtulabilirsiniz. Ama bu yöntemde bakışlarınızla 'Yav normalde her gördüğüme yerimi veririm ama görüyosun işte çalışıyorum, ne yapabilirim...' diyebilmelisiniz. İşte ben bu bakışı 2 senede kazandım... Kolay olmuyor öyle...

Yer vermekten yırtmanın bir yolu da ikili koltukta cam kenarına oturmaktır. Bu durumda yer verecek biri olursa o da yanınızda, yani koridor tarafında oturan kişi olur. Ya da ne uğraşıyosunuz, yer verin gitsin... Bi' de öğrenci olacaksınız!! Okulda size bunları mı öğretiyorlar? Tüh tüh tühhh...

Otobüslerde sıkıntı yaratan başka hadiseler de vardır... Mesela benim çok yaşadığım bir olay... Tutunmak için üretilmiş ve otobüse takılmış olan direğe dayanan bayan arkadaşlarımız... Direği tutmaya çalışırsın, saçları falan eline dolanır... Sonra direkten elini çekmeye çalışırsın 1-2 saç teli elinde kalır. Bu arkadaş bi' de dönüp ters ters bakar... İyi de burada doğru olan benim yaptığım şey, yani direğe tutunmak... Orası sen bütün vücudunu yasla, onunla bütünleş diye yapılmamış ki... Bak sinirlendim yine...

Sürekli arka tarafa ilerlememiz gerektiğini bize hatırlatan kaptan veya şoför de bazen sinir bozabilir... İlerleyecek yer kalmadığında bile 'İlerleyelim.. Gençler!! Bomboş orası ben görüyorum, ilerleyin!!!' diye bağıran şoförün boş olduğunu gördüğü otobüs bizim içerisinde olduğumuz otobüs değildir herhalde, ya da şoför hayal görüyordur. Bazı şoförler de gereğinden fazla sinirli ve ukala olabilir. Durakta inecek yolcular olduğu halde durmayan şoför bir de yolculara dönüp'Görmedik kardeşim!! Napalım yanii!Terbiyesizliğin alemi yok!!' diye bağırabilir, suçunu kabul etmektense...Bu tür şoförlere ukala ve şoför kelimelerini birleştirerek kısaca 'Ukaför' diyebiliriz. Ya da demeyiz bize kalmış birşey...