Otomobil, tutku ve Anadol

Tam 120 yıldır otomobil insanoğlunun dünyasında. Pek çok medeniyet adımı atılmış olsa da o günden bu güne, onun gibisi yok. Türk milletinin meşhur üçlüsünden biri aslında. Atını hayat üçgeninin içine alan Türk milleti arabasını da böyle sahipleniyor mu dersiniz?  

1966 yılında Türkiye’de seri üretimine başlanan otomobil olma ünvanını kazanan Anadol bugün halen yollarda karşınıza çıkabilecek kadar güçlü bir donanıma sahip. 63 bin 283 adet üretilen bu seçkin araçlardan şimdilerde kaç adet kalmıştır bilinmez. Aynı yıllarda piyasalardaki diğer otomobillerden %40 daha uygun rakamlarla pazara sunulan bu araçlar bugün üretiliyor olsa alıcısı için yaklaşık 18.000 TL’ye mal olacaktı. Gerçekten çok makul bir rakam, Hindistan’dan Çin’den gelenleri de yolda bırakacağına eminim. Çünkü o zaman yapılan birkaç Anadol bugün halen İngiliz koleksiyoncularının kıymet verdiği araçlardan. İnsanlar o dönemlerde, savaş ekonomisi sonrasında ayrı bir kıymet verdikleri için üretime çok özeldi her bir numune.  

Günümüzde Anadol tutkusunu Türkiye’de devam ettiren Anadol Otomobil Kulübü, Anadol'u koruyup gelecek nesillere ilk yerli otomobilin örneklerini ulaştırabilme ve sergilemeyi hedefliyor. Bu misyonun bir getirisi olarak da, toplu yapılacak geziler, otomobil etkinlikleri ve bazı motorsporları etkinliklerinde üyeler bakımlı bir Anadol sahibi olmanın ve kullanmanın keyfini yaşıyor.  

Anadol, babamın da ilk otomobiliydi. Babam o arabadan sonra pek çok araç değiştirdi. Muhtemelen Türk milleti onu tahminimizden çok sevmişti. Bir gün tekrar bizimle olursa, ben de ilk müşterilerden biri olurum. Benim gibi pek çokları halen bu hayali koruyor olsa gerek. Hayalinin yanısıra orjinal otomobilini koruyanlardan birini tanıyorum. Halen bahçesinde büyük bir keyifle her parçasını kendi elleri ile değiştiren, tamir eden Akif Amca. Kendisi gördüğüm en tutkulu hayranlardan biridir.  

Sanayi devrimi, buharlı trenler, otomobiller derken teknoloji cep telefonları ile bizi bambaşka bir yaşam ve tüketim muammasına sürükledi. Şimdilerde çocuklar da dahil herkesin cebinde en az bir adet zorunlu telefon var. Ekonomisi gelişmekte olan ülkelerde bu böyle iken gelişmiş ülkelerde her bir aile bireyinin arabası olmak zorunda. Zorunda derken bu zorunluluk şu an cep telefonları ile ilgili karşı karşıya kalınan zorunluluk gibi. Genel bir kabul oluşmuş o konuda.  

Anadol, lüzumlu olmayan ışıkların kapatıldığı, tek bir kibrit çöpünün israfının önlenmeye çalışıldığı dönemlerin üretimi olan bir otomobil. Bugün ise ekonomimiz yavaş yavaş başka bir virajı alma yolunda. Kendi cep telefonunu, kendi otomobilini üretmeden ekonomi devi olmuş ülkeler var, herbiri bir tür hizmet ya da üründe lider. Peki bizim ülkemiz böyle bir liderlik söz konusu olsa hangi alanda en iyi olabilir dersiniz?
Hepbirlikte düşünelim, bu konuyu da haftaya kaleme alacağım.
Sevgiyle kalınız.