Oturdum ağladım unutuluşa ve öldüğümüze

Ermenek diye bir memleket vardı;

hani yüzme bilmeyen madenciler yaşardı yer altında

sadece yaşamak ve var olmak için.

Bugün bütün gün onları bir hatırlayan var mı diye baktım durdum dört bir yana.

İzlerine rastlayamadım. Halbuki geçen sene bugündü.

Yüzme bilmez kara bahtlı kardeşlerim yer altında sulara kapılmışlardı.

Tekrar tekrar hatırlayan var mı diye sordum nicesine.

Yoktu kimse.

Oturdum ağladım unutuluşa ve göz göre göre öldüğümüze.

Ruhunuz şad olsun, durağınız cennet olsun kardeşlerim.

Allah hepimize rahmet eylesin!

Yazar, gazeteci (eskisi); şimdilerde işsiz, göğe ve suya yazıyor. ..