OXFORD NEREDEYDİ?

İster seversiniz ister sevmezsiniz ünlü bir kişilik zamanında şöyle bir söz etmişti: “Okford vardı da biz mi gitmedik?”

"Nizamiye Medreseleri" ve "düzenli eğitim verilen kurumlar" bu bölgede varken, şu sıralar Oksford’u kuranlar, ilkel kabileler halinde yaşamaktayken durum nasıl da tersine dönmüş diye üzülmemek, bu bölge sakini bir insan için mümkün değil. Bir tarafta bin yıldır aynı noktada duran bir medeniyet, diğer tarafta felsefeden bilime, bilimin hemen her dalında bizi fersah, fersah geçen bir medeniyet vücuda getiren, bizi geçen bu insanların sırrı nedir? 

Şu anki medeniyet bu seviyeye yükselirken bizler ne yapmışız, neyi eksik yapmışız da onlar bizi geçmişler ve hayatın her alanında gözümüz kulağımız onlarda olmuş? Bir zamanlar insanlığını kutup yıldızı olan bölge neden kutup yıldızı arar olmuş? Onlar bu denli ilerleme kaydederken, bizim, olduğumuz yerde durmamızın hikmeti nedir? Halen bin yıl önceki bilim insanlarımızla övünmemiz, üstüne koyabildiğimiz özgün bir şeyin olmaması buna mukabil, sürekli takipçi konumunda olmamız bize istediğimiz huzuru asla vermeyecek gibi görünüyor. Bunu iç denge ile, dış denge arasında bir tezatlıktan ötürü olduğunu tahmin ediyorum. Dinimiz faiz haram derken, kuurlan düzen faizsiz hayatı bize haram kılıyor örneğin...

Ekonomik olarak, kültürel olarak ilerlemek veya ikisinin birlikte olması idealidir. Hem kötüleyip hem de kötülediğimizi takip eden bir pozisyonda olmamız bizi her yaptığımızı yaparken olmasa da sonrasında pişmanlık verici bir hissiyata düşürüyor. Bu durum ise ilerleme hızımızı tersine çevirmiyorsa, düşürmekte ve süreç genellikle başladığı yere dönmektedir. Bu bir millet için elem vericidir. Rahatsız edicidir.