Öylece git.

Kendine bir iyilik yap ve öylece git. Ne veda et ne de geride senden bir iz bırak. Öylece git. Çünkü uzun bir ayrılık olacak. Senden ilk defa bu kadar zaman uzak kalacağım. Bu vuslatı olmayan bir ayrılık olacak.

Üzgün değilim. Pişmanlığım yok. Gittiğin yerler umarım senin için iyi olur. Seni oraya bağlar, mutlu olursun. Öylece git işte. Bir şeyler bırakmana gerek yok. Anılar var zaten acılar var. Öylece git.

Alışır mıyız yokluğuna? Uzun olur, zor olur, zaman alır ama olur sonunda. Yokluğun alışkanlık olur.

Hak ettik mi bu ayrılışı dersen sen istedin. Kabına sığmıyordun, yeni yerler görmek, yeni insanlar tanımak istiyordun. Buralar, biz sıkmıştık seni. Bir de tabii her şey üst üste gelmişti. Kaçmak daha kolaydı bu durumda, kalıp savaşmak olağanüstü bir durumdu senin için.

Peki gidenler, geride bıraktıklarını düşünürler mi hiç? Düşünmedikleri için mi hemen giderler, yoksa düşündükleri için mi giderler? Bunu bilmiyorum ama sen bizi düşünmedin. Arkadaşlarını, aileni, seni sevenleri düşünmedin. Sana gitme demedik biraz daha kal demiştik oysa. İşe yaramadı.

Peşinden gelir miyiz? Tekrar hayat yollarımızı kesiştirir mi dersen umarım diyorum. Umarım değer senin gittiğine bizim burada kaldığımıza.

Şimdi öylece git. Arkana bakma. Ağlama.