Öylesine biri

Telefon çaldı, yaşlı teyze mutfaktan ellerini kurulayarak koştu ve açtı:

"Alooo"

"Merhaba babaanne" dedi torunu Samet

"Kimsin yavrum" dedi. Kadıncağızın emekliliğe hazırlanan yorgun kulakları torununun sesini alamamıştı.

Samet üniversitede okuyan kanının en hızlı aktığı dönemdeydi, hemen bir munzurluk düşündü.

"Orası prof. Dr. Samet …..nın evi mi?"

"Yoook değiiill" dedi yaşlı kadın.

"Peki Dr. Samet ….nın evi mi" der munzurluk peşindeki torun Samet.

Yine "yoook değiiil" der babaanne.

Samet bu kez sinirle sorar: "Peki hangi Samet….nın evi" der.

Uzun bir süre sessiz kaldıktan sonra kadıncağız kısık bir sesle "öylesine bir Samet ….nın evi" der.

Öylesine biri olmak ne demek acaba? İsminin başında bir ünvanı olmayan kişilere öylesine biri gözü ile bakmamız mı gerekiyor.

Öylesine biri olmak kimi insana zor gelir kimisi de "öylesini biri olsaydım keşke"der. İnsanoğlunun memnuniyetsizliği çağlar boyu devam etmiş gelmiş.

Çiftçi milletin efendisi ama Samet….nın isminin önünde kullanabilirliği yok.

Bir çok pop starımız sokakta "öylesine biri gibi dolaşabilme" özgürlüğüm yok diye yakınır.

Sabah yatağından erken kalkan sanatçı olur, toplum ayakta dinleyip alkışlar, albümleri bilmem kaç satar, şurada şununla çay içmesi bile sansasyon yaratır.

Gel gör ki emeğini esirgemeyip, ekmeğini taştan çıkartan Samet … nın isminin önünde ÖYLESİNE BİRİ sıfatı uygun görülür.

Öylesine Samet amcayı rahmetle anıyorum. Torunu İnş. Müh. Samet…. oldu. Sevgiler Sametciğim.

Bu fıkra tadında geçen olay hafızamda hep yer etmiştir. Etiket bu mudur diye. Dün gazetenin birinde okuduğum röportajdan bir cümle, bu olayı yine hatırlattı. Almanya ‘da kuaförde saçını yaptıran bayan, içeri giren diğer bayanı tanıyacaktır ama nerden çıkartamaz. Hiç yabancı gelmez. İçeriye giren bayan bir koltuğa oturur ve sırasını bekler. Sonunda kuaföre sorar, "kim bu bayan tanıyacağım ama nerden" der. Kuaför, Rusya cumhurbaşkanın eşi der. Sözün bittiği yer işte burası.

Mütevazi ama dolu dolu bir hayat herkesin olsun.