Hayatta herkesin güçlü bir duyguyla doğduğuna inanırım. Benimki merak. Küçüklüğümden bu yana dünyada olan biten her şeyi öğrenmek gibi bir isteğim var. Bu duygu beni iflah olmaz bir gözlemci, sonra da iflah olmaz bir okur haline getirdi. Ardından da iletişim fakültesine sürükledi. Üniversiteye başladığım 1997 yılından bu yana ga..
Deniz yıldızı, çakıl taşı, yaprak
blog'unuzu biraz önce gördüm.. nice mutlu yıllara... ne güzel anlatmışsınız.. ben de birkaç gün önce 28 oldum.. her doğum günümde yeniden doğduğumu hissederim. her yıl, yepyeni bir hayat beni bekliyor; bunu biliyorum. üstelik cebimde yeni deneyimlerle başlıyorum bu hayata.. yazınızı okumak bana daha da güç verdi. bu güzel düşünceleri paylaştığınız için çok teşekkürler. sevgiler...
02 Haziran 2007 12:02İşyeri Kabadayıları
Savaş Bey, çalışma hayatındaki çoğu insan gibi yazınızda bahsetmiş olduğunuz durum benim de (iki kere) başıma geldi. Yazmış olduğunuz önerilere sonuna kadar katılıyorum, ancak bazı kurumlarda bu tür durumlar olağan karşılanıyor ve çalışanlar arası "çekişme" olarak görülüyor. Hatta yöneticiniz karşınızdaki kişiye aynı şekilde karşılık vermenizi öğütleyebiliyor. Üstelik bunu yapmayı (etik nedenlerle) reddettiğinizde "zayıf" olarak nitelendirilebiliyorsunuz. Bu nedenle maalesef çareyi (benzer durumlarla karşılaşan birçok kişi gibi) istifa etmekte bulmuştum. Bence ispatlanamayan bu taciz türüne karşı şirketlerin daha duyarlı olması ve yasalar tarafından da cezai yaptırım uygunlaması gerekiyor. Saygılarımla...
09 Mayıs 2007 14:20Siz hiç bir kitabın adına aşık oldunuz mu?
başucu kitabı derler ya, işte öyledir benim için ne kitapsız ne kedisiz. hakikaten başucumda durur. açar açar okurum. bu söz hayatımın özeti gibidir; "ne kitapsız ne kedisiz" siz de çok güzel anlatmışsınız bilge karasu'yu. aslında onun gibi ince, onun gibi duru bir insanlar o kadar az ki edebiyatta. sizin gibi onları anlayıp hak ettikleri değeri veren insanlar da öyle... çok teşekkürler.
01 Aralık 2006 12:17- Toplam blog
- : 18
- : 958
- Kayıt tarihi
- : 02.03.07