- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 653
Oysa ben

Oysa ben...
Ne çok severdim seni,
Dudağının yanındaki yara izini,
sesinde dokunduğum harfleri.
Oysa ben...
Ne çok özledim kokunu,
Uyurken sarılışını,
gözlerimi açtığımda ilk seni görüşümü.
Oysa ben...
Ne çok inanmıştım sana,
Gitmem deyişine,
Sevişine,
sever gibi görünüşüne.
Oysa ben...
Ne çok sevimişim,
İnanmışım,
Aldanmışım.
Oysa ben...
Sonsuz masalları sevmişim senin dilinden.
Kulağıma fısıldadığın her satıra inanmışım.
gözlerine bakıp aldanmışım.
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Hakkınızda yazdığınız yazı çok güzel. Bu şiirde öyle. Ve resim... Hani bir filmde çocuğuyla yaşayan, yalnız bir kadının evine yaralı bir adam gelir o evde kalır o gece. Ve kadın gece kalkıp yabancı adama "hiç bir şey yapmadan size sarılıp uyuyabilir miyim" der. Bu beni ağlatır. Öyle işte
Ahmet KARAKAYAN 23.08.2012 21:06- Cevap :
- bahsettiğiniz yazı hangisi acaba? son zamanlarda çokca yazıyorum.. bu aralar bende benzer sebeplerden ağlıyorum. Kendi hayatımı bir filmmişcesine izliyor ve ardından oturup hüngür hüngür ağlıyorum. sizden tek farkım göz yaşlarım gözlerimden değil kalemimden akıyor. ağlamamak dileğiyle, teşekkürler.. not: resim değil fotoğraf.. :) 24.08.2012 11:39
ne güzel anlatmışsınız şu anki ruh halimi...
AYSUN KARAÇAM 23.08.2012 15:16- Cevap :
- :) teşekkürler.. 23.08.2012 18:18