Oysa mutluluk, çok uzakta!

Seni gidi iş güzar, sanki bir çılgın maratoncu

Yorulmadın hiç, gördüğün her engebede koştun

Mutluluğu hedefledin hep,başarıya şartlandın

O an aklın başında değildi, sanki sarhoştun

__Açtın ağzını, yumdun sırılsıklam gözünü

Hep çığlıklar attın, hep bağırdın coştun

Ama o coşku değildi, bal gibi ağıttı akıllım

Oysa sen başkalarına göre hep bomboştun

__Ne gerekti o yolda normal yürümek varken

Nedendi hep, yüreğin ağzında nefes nefese

Bir mola verseydin, dönüp arkana bir baksaydın

Sende ayak uyduruverseydin keşke herkese

__Telaş etmeseydin hiç, yollar bom boş kalmazdı

Sen hiç koşmasan da, yollar yine aşınırdı

Gerçek aşklar, hasretlikler, sevgiler

Geniş ovalardan, taa dağlara taşınırdı

__Tanırım seni akıllanmazsın, sen sana hiç acımazsın

Yine de gezersin o engebeli, karmaşık yollarda

Arıza yaptırırsın, bir gün yorgun kalbine

Ve taşınırsın elbet bir gün kollarda