Oyun Kurucu Parti Olmak!

T24 yazarı Sayın Yalçın Doğan, son yazısında muhalefetin şu son günlerde ne kadar başarılı bir performans sergilediğine değiniyordu. Sayın Yalçın Doğan’ı büyük bir takdirle takip etmeye çabalıyorum. Yalnız, bu muhalefetin son günlerdeki başarısını anlayamadım.

---

Bildiğiniz gibi meclis çatısı altında bütçe görüşmeleri hararetli geçti. İktidar ve muhalefet partilerinin parlamenterleri, bulundukları konum itibariyle karşılıklı olarak birbirleriyle söz dalaşına gittiler. Esasında, meclis faaliyetleri artık bir müsamere havasında geçmekte. Milletvekilleri, acaba birbirlerine laf yetiştirmeyi başarı mı sanıyorlar?

---

Meclis kürsülerinden kendi söyleyip kendi dinledikleri şarkıların, toplumda pek farkındalık yarattığı söylenemez. Diyebilirsiniz ki, sadece muhalefet mi söz dalaşına yelteniyor. Tabii ki, iktidar partileri de söz ebeliğine iştirak ediyorlar.

* * *

Uzatmak istemiyorum… Söz söylemenin neresinde bir başarı var? Bu ülkede 18 yıldır tek parti iktidarı yok mu? Adalet ve Kalkınma Partisi, neredeyse girdiği her seçimi kazanmadı mı? Bu ülkede yıllardır sağ partiler seçimleri kazanmıyor mu? Muhalefet saflarına çakılıp kalmak, soyut mevzular üzerinden siyaset ürettiğini zannetmek, başarı mıdır?

---

Muhalefette olmak demek, meclis sıralarından bol söylevde bulunmak değildir. Toplumu iktidara yürüdüğünüzü artık inandırmaktır. Belki çok kere tekrara düşüyorum ama yazmadan da edemiyorum. Sırtında yumurta küfesi taşımak, muhalefet yapmaya benzemiyor. Şuan için evet cari iktidarı eleştirmek en kolay siyaset yapma tarzı. Öte yandan, muhalefet partileri de pasif kaldıkları yönünde eleştirilmekte. Diyebilirsiniz ki, muhalefet ne yapsın şu süreçte? Orasını siyasetbilimciler ve analistler bilecektir. Ama şu bir gerçek ki, iktidara karşı kürsülerden laf yetiştirmek siyaset üretmek gibi “algılanmıyor”!

Muhalefetin daha önce de belirttiğim gibi “oyun kurucu” bir siyasal hareket tarzında tavır alması gerekiyor. Halkta oluşan kanıları kırmak atomu parçalamaktan daha zor!