Özdemir Asaf'tan

Çok farklı türlerde bir çok kitap okumama rağmen, şiirle bir tülü barışamamıştım. Okuması zor ve sıkıcı geliyordu. Aslında biraz da zorunlu hisettiğimden kendimi Nazım Hikmet'in şiirlerine başlamıştım. Hoşuma gitse de bir tülü kaptıramıyordum kendimi.

Sonra bir gün ilk defa Orhan Veli'yi keşfettim. Sanırım zevkle okuduğum ilk şiirler onun şiirleriydi. Özdemir Asaf'la, "Yuvarlağın Köşeleri"yle tanıştım (Kitabın adı bile bence şaheser.) Etikalardan oluşan bu kitap başucu kitabım oldu. Sanırım 10 kusur senede defalarca -belki de 10 dan fazla kere- okudum.

Bu kitaptan sonra da şiirlerine geçtim, ama doğruyu söylemek gerkirse etikalardan aldığım tadı şiirlerde bulamadım. Burada sizlerle etikalarından derlediğim, en beğendiğim bazılarını paylaşmak istiyorum;

BAĞLI
Beni öyle bir yalana inandır ki,
Ömrümce sürsün doğruluğu.

BEKLE DEDİ
Bekle dedi gitti
Ben beklemedim, o da gelmedi...
Ölüm gibi bir şey oldu
Ama kimse ölmedi...


Ç
Ben uyurken
Duvarıma tırmandın
Güllerimi yoldun

Ve bütün şikayetin
Sen uyurken
Bahçene girenlerden

YUVARLAĞIN KÖŞELERİ
Aşka gönül ile düşersen yanarsın.
Zeka ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın.
Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma bir yol seç


ULTRA
bir kelimeye
bin anlam yüklediğim zaman
sana sesleneceğim

Ve favorim; beni sevmeyeni de severim, ama beni anlamayanı sevmem.