Özel sektörün zorlukları

Özel sektörde çalışıyorsan vay haline. Az sonra yazacaklarım her patron için ve her çalışan için geçerli değil onu başta belirtmek isterim. Fakat ülke genelinde çalışan her 10 işçiden en az 6’sı maalesef çok zor şartlar altında çalışıyorlar. Aldıkları paraya mı yansınlar yoksa patronların kaprislerine mi ? Ya da yenilen haklarına mı ?

Örneğin özel ya da kamu kurumu fark etmez bir işçi günde en fazla 8 saat çalıştırılabilir. 8 saatten fazla çalıştırılamaz. Kamu kurumlarında bu kural çok güzel uygulanıyor gerçi uygulanmak zorunda. Ama özel sektörde lafta oluyor bu işler. İşçi sabah 08:00’da işe başlar akşam patron ne zaman çıkabiliriz derse o saatte çıkar. Yeri gelir 21:00’de de çıkarsın. Yeri gelir 23:00’da da. Sana o işe mecbursun diye her türlü zorluğu çıkarırlar. Çünkü bu işten çıkarsan ele ayağa düşeceğini düşünür her istediklerini mesnetsizce yaptırırlar.

Fazladan çalıştınız diyelim insan demez mi arkadaş ertesi gün biraz geç gel diye. Vicdan denilen şey olmaz o tiplerde. Birde patron takımının en gıcık olduğu şey elemanın hastalanmasıdır. Elemanın hastalığı onlara işten kaytarma gibi gelir. Asla inanmazlar. Önlerinde baygınlık geçirsen dahi umursamazlar. Çok güzel bir laf var buraya tam oturacak cinsten. KİŞİ KENDİNDEN BİLİR İŞİ. Ne güzel değil mi? İnsan kendisi nasılsa karşısında ki insanda aynı sanıyor.

Maaşınızı elden alıyorsanız kimi zaman kendinizi dilenci gibi hissedebilirsiniz. Zira maaş günleri bazı patronlar için adeta gözünün feri sönecekmiş gibi bir durumdur. Para onlar için olmazsa olmaz olduğu için parayı verirken elleri titrer bazen günlerce sizi oyalayabilirler.