Özeleştiri

Günaydın Arkadaşlar,

Farkındasınız, artık eskisi kadar sık blog yazmıyorum. Bunun sebebi, blog yazmak yerine, insanlarla sohbet etmeyi yeğliyorum. Yani blog konularını bu tartışmalardan derleyip yazıyorum. Bu benim için kolaylık yaratsa da, insani ilişkiler yönünden, arkadaşlarımla, belirli konularda karşılıklı tartışmam, açıkçası, ilişkilerimi zedelemeye başladı. Ve ben kendimi durdurma kararı aldım bugün. İki sebepten ötürü:

Öncelikli sebep, tartıştığımız konu ne olursa olsun, şayet gerçekten bir sonuca gitmek istiyorsan, o konuda ehliyetin olması gerekir. Ne benim, ne de karşımdakilerin bu konuda böyle bir uzmanlığı yok.

İkincisi, toplumsal düşüncelerimize rağmen, bireysel yaşayan varlıklarız. Ve her birimizin özgürlük alanı, diğerimizin özgürlük alanı ile sınırlanıyor. Ve tartışmalardaki en büyük hata, başkasının özgürlük alanına girmek! Ve bu durum ister, istemez, gerçekleşiyor.

Şayet yazılarımda da, başkalarının özgürlük alanına girip, her kim olursa olsun, rencide ettiysem, öncelikle, o kişilerden özür dilerim. Buna kesinlikle hakkım yok!

Bu ortamda, bazen, acımasıca, eleştirdiğimiz insanların, kurumların, olayların, bu kadar dışarıdan dahi olsa, eleştirmeye hakkımız var mı? Eleştirme hakkımız, oy vermemizden mi ileri geliyor? Bu yeterli bir vesaik mi? Artık gerçekten emin değilim…

Bundan sonra, fikirlerimi beyan ederken bile, çok dikkatli olmaya söz veriyorum. Çünkü günün sonunda, yaptığımız her şey, bir fikir biriktirmesi, o kadar! En azından benim için öyle…

Kendimle ilgili örnekler vermemin temelinde de bu yatıyor. Yani şunu ima etmek istiyorum, ben denedim, gördüm ve oldu. Ancak, yine de, bu durum benim kişisel becerim ve başarımdan öteye gitmeyebilir. Nitekim her birimiz, farklı kültür, görgü, eğitim ve öğretimden, geliyoruz. Yani, size ancak fikir verebilirim, ötesinde bir şey değil!

Beni az çok anladıysanız şayet, ne kadar bilimsel bir insan olduğuma kani olmuşsunuzdur. Ama bazen düşünüyorum da, kahvehanede kumar oynayıp, Türkiye ekonomisi tartışan, insanlara dönmüşüm ne yazık ki!

Özcesi, fikirlerimin esiri olmaya başlamışım. Bugün itibariyle, bu yaptıklarımın bana yakışmadığına karar verdim.

Özetle şunu söylemek istiyorum. Her kim olursa olsun, herkesin yaşam biçimine ve düşüncesine saygım sonsuz. Ben, sadece, insanların daha uygar ve uyumlu ve özellikle mutlu hayat yaşaması için neler yapması gerektiği noktasında, onlara yardımcı olmaya çalışıyorum. Fakat bugün bunu gördüm ki bu benim haddime değil; özür dilerim.

Amerikan sistemi uzmanlaşma üzerine kuruludur. Oysa ben, farklı bir insan olarak, bu durumu eleştiririm. Oysa hayat o kadar karmaşık ki, uzmanlaşmak da fayda var.

Dünyada, milyarlarca insan ve her insana ait, düşünce sistemleri yaşıyor. Ve bu insanları, yönetmek için, farklı enstrümanlardan (din, ahlak, milliyetçilik) yararlanmak, gayet doğaldır. Geçen gün gerçekten laik olamadığımızdan bahsetmiştim ve bunun da doğal olduğunu gördüm. Nitekim Sünni bir toplumda yaşıyoruz. Diğer fraksiyonların hepsi azınlık; Alevilik, Hıristiyanlık v.b…

Bu bağlamda bundan sonra, son derece hassas davranacağıma emin olabilirsiniz.

Yineliyorum, eğer yazdıklarımla, sizleri, herhangi birinizi, rencide ettiysem gerçekten özür dilerim. Kesinlikle buna hakkım yok.

Yeni yazılarımda görüşmek üzere..

Saygılarımla,

KAVİ’L-Bir düşünce ademi