Özgüven sahibi çocuklara nasıl sahip olabiliriz?

Özgüven sahibi çocuk yetiştirmek

Tüm anne-babanın arzusu özgüven sahibi çocuk yetiştirmektir. Ancak çocuk öz güven sahibi olabilmesi için 6 yaşına kadar el becerisi, bilgi ve diğer bilmesi gerekenleri bilmelidir. Yani okula başladığı zaman bilmediği için güvenini kaybetmemelidir. Bilmesi gerekenler tabiiki ana okullarında çok daha güzel verilmektedir. Ana okuluna giden ve gitmeyen çocuklar bilgi ve beceri yönünden farklılık göstermektedir,özgüveni anaokuluna giden çocukta daha fazladır. Bu yüzden devlet okullarında anaokulu yaşı 4 yaşa indirilmeye çalışılmaktadır.

Çocuğunuz bilmediği veya yapamadığı şeyleri size rahatça söyleyebilmelidir.Asla arkadaşlarıyla kıyaslamayın,eksiklerini yüzüne vurmayın,olumlu özelliklerini söyleyin. Başkalarının yanında onunda söz hakkı olduğunu unutmayın.

Evimizde tutarlı davranırsak çocuğumuz çelişkiler yaşamaz. Evimizde değerli olduğuna inanan bir çocuk kendine güvenir. Yani anne-baba nın çocuğa karşı tutumu çok önemlidir. Evde karar alınırken çocuklarınızın düşüncesi alınıyormu?onunda söz hakkı olduğunu unutmayalım.

Çocuk anne ve babanın tartışmalarında asla koz olarak kullanılmamalıdır. Çocuğun anne veya baba gibi tercih yapmaya zorlanmamalıdır.Çocuklarımız üstün özelliklerini bilmek isterler,bunu bir oyun halinde birbirlerimize ev halkı olarak söyleyebilirsiniz,mesela herkes boş bir kağıt alıp ayşe nın hoşuna giden özelliği yazsın şeklinde oyunlar oynayabilirsiniz hem çocuğumuz kendisini başkasının gözü ile görmüş olur hemde üstün vasıflarını bilir.

Anne ve baba çocuğunu nasıl görüyorsa o şekilde öz güven oluşur.Bu yüzden anne ve baba davranışlarına muhakkak dikkat etmelidirler.Öz güven eksikliği çok zor düzeltilir hatta bağzen hiç düzeltilmeden bir ömür sürülür.Ancak özgüven eksikliği düzeltilmezse zamanla daha ilerler.Kendini tanıyan,kendini seven,eksiklerini fazlalıklarını bilen nesiller yetiştirmek zorundayız.Kan göremeyen kişi doktor olmaya karar veriyor ve yapamayacağını sonradan anlıyor,kaybedilen zaman ,emek ve umut insanların sırtında görünmeyen yük olarak kalıyor.