Özlediğim geliyor:)))

İlk bloğumu sonbahar konulu yazmıştım. ÖZLEDİM demiştim sonbaharı...

Bugün özlediğim yüzünü göstermeye başladı bana. Balkonun açık kapısından ayaklarıma vuran serinlik, hava puslu bile beni içinde bulunduğum rehavetten çıkarmaya yetiyor.

Bulutlar birazdan toprağın hasretle beklediği bereketi bırakmaya hazırlanıyor. Çiftçinin gözü bulutlarda... Çatlamış toprak da hazır kana kana içmeye...

Göçmen kuşlar gitti, soğukkanlı hayvanlar kış uykusuna hazırlanıyor.

Ama insanlar tatil modundan çıkmaya başladılar. Bir arkadaşım bir çok sektördeki durağanlığın kalkmaya başlamasıyla uzun süren işsizliğinin sona ereceğinin sinyallerini verdi az önce. Bir kaç yerden iş görüşmesi için randevu almış. Hatta başvuru yapmadığı yerlerden bile teklif varmış. Ne güzel!

Çocuklar bile okulu özlemiş. Arkadaşlarıyla ve öğretmenleriyle tekrar kavuşacak olmanın heyecanını yaşamaya başladılar. Yeni çantalar, okul ayakkabıları her şey listeye yazıldı.

Tatilden dönen komşular ve arkadaşlar birbirlerini ziyaret ediyor, ev hanımları kış için altın günü programlarını oluşturuyorlar. Yeni tarifler bulmak lazım sanırım şimdi, misafirlere ikramlık.

Turşular, salçalar, reçeller hazırlandı yakın köylerde. Pazarlara çıkmaya başladı yazın toplanan mahsullerin, kışa stoklanmış halleri.

Biz de yaz boyunca stokladığımız enerjiyi, güneşten alıp içimizde biriktirdiğimiz ışıkları yavaş yavaş kullanmaya başlayacagız artık. Ağaçların yeşilliğini, yol kenarlarında rengarenk açan çiçeklerin güzelliğini...Hepsini sarı sonbahar ve beyaz kış için bir kez daha gözden geçirelim. Çünkü biliyorum ki, bir kaç ay sonra da güneşi özledik; bu ne soğuk, sıcağı özledik demeye başlayacağız.