- Kategori
- Oyuncaklar
Özlediğim oyuncaklarım
Oyuncaklarım vardı benim tahtadan. Ve hiç sıkılmazdım onlardan.Oğluma bakıyorumda ne kısa ömrü var oyuncaklarının. Ve çabuk modası geçiveriyor hemen hepsinin. Ardı sıra sıralanıyor istemem, bu eski gibi sözcükler... Ve ben oyuncaklarımı özlüyorum. Tahtadan, çam kabuğundan hatta çamurdan olan oyuncaklarımı... Pille çalışmazdı onlar... Işıkları da yoktu...Ama ışıl ışıllardı. Garantiside yoktu hiçbirinin. Ama bozulmazlardı. Mutluydum ben onlarla. Ve yıllarca oynamıştım hepsiyle. Ve gözden çıkarmamıştım hiçbirini bir an olsa dahi.
Oğluma bakıyorum ve bir iç çekiyorum derinden. Kanaat ve yetinme ne kadar önemli. Yenisini aramaktan ziyade eskisini korumak ne kadar da anlamlı...Ah oyuncaklarım özledim sizi vallahi... Bir daha gelir misiniz ki...