Özledim

Bu kadar sıcak bir yazı uzun zamandır yaşamamıştım. Oysa bütün kış hayalini kurduğumuz, bir güneş açsa diye beklediğimiz güler değilmi bu yaşadığımız zaman dilimi. Nankör insanoğluyuz ya hemen şikayet ederiz işte... Ama bence bu yaz şikayet eden herkes haklı. Ben zaten oldum olası kışı severim. Yaşlandıkça ve sokaktaki insanları düşündükçe bu bencilliğimden utandığım da oldu. Yaz mevsimi onlar için hiç olmazsa sıcak bir yatak değilmi? Yine de sabaha karşı bastıran serinlik ürpertiyor olmalı. Buna rağmen kibritçi kızdan çok daha yaşama şansları oluyor yazın. En çok özlediğim zaman dilimi; eskilerin deyimiyle yarısı kış olan Ağustos ayı bir kaç gün içinde belirtilerini gösterecek sanırım:SONBAHAR

Her zaman hüzün demek bu mevsim. Sararan yaprakları ve iyiden iyiye cılızlaşan güneş ışınları. Kimine göre romantik günlerin habercisi. Kalıcı aşkların ve duyguların başlangıcı. Yaz aşkları sadece güneşin sıcaklığıyla çabucak yaşanıp tüketilirmiş geliyor bana hep. Ama sonbahar hep iddia edilenin aksine, ilkbaharda kıpırdanan duygulardan daha farklı bence. Doğanın artık kendini nadasa bırakmaya hazırlandığı bu günler, bize elimizdekileri de bu kadar çabuk ve farkına varmadan kaybedebileceğimizi gösteriyor. Belki de sararan yaprakların üzerinde yapılan romantik yürüyüşler hala bir şeyleri elimizde tuttuğumuzun kanıtı oluyor kendimize. Uzun kış gecelerinde bizi saracak bir sıcaklık yanımızda işte, kaybetmedik der gibi....

Sevdiğimiz rengini kaybeden yapraklar, kendini besleyen ağaçtan tek tek uzaklaşırken; biz yanımızdakine daha sıkı sarılmadıkmı?

Özledim,yüzüme esen ferahlık veren serin rüzgarıyla... Bazen içimi ürperten henüz alışmadığım ısısıyla.... Kış geliyor sokakta yaşayanlar için ne yapabiliriz telaşıyla.... Yaprakların üzerinde birbirine sarılıp sevgiyi hatırlatan aşıklarıyla...

Ben sonbaharı çok özledim. Bana kışı müjdeliyor.