Özlem

Seni özlemeyi en çok ben bilirim, hiç yakınmadım seni özlemekten. Sana dokunamamak yüreğimi böylesine acıtırken yine de bil, bil ki ben yüreğimi parçalayan bu acıya inat dokunmadan sana saatlerce oturabilirim.
Sensiz kalmayı kaldıramıyor yüreğim, kısa ayrılıklar bile kederimi arttırıyor, hüzün dolu geceler yaşatıyor bana, seninle birlikte olmanın tadını almışım bir kere inan vazgeçemiyorum alışkanlık değil bu her alışkanlık terk edilebilir bir gün..oysa sen benim yaşam kaynağımsın.insan hayatından vazgeçebilir mi?özlüyorum seni özlemim büyüdükçe büyüyor içimde durduramıyorum. Kavuşacağımız anı bekleyerek geçiyor zamanım hiç bir şey mutlu etmiyor beni sen yokken oysa yanımdayken sen, günün tüm yorgunluğunu unutuyorum sohbetimizin keyfi yaşanan tüm olumsuzlukları silip götürüyor.

Dönecem biliyorum da dayanamıyorum ne yapayım zamanı seninle sadece seninle geçirmek varken, beklemek çok zor geliyor inan, şimdi olsa diyorum ı anlatsam yaşadıklarımı sonra senı ne kadar sevdıgımden bahsetsem sahilde yürüsek birlikte yağmur üzerimize yağsa üşüsek sarılsak birbirimize ısınsak ama yoksun işte bugün de sensiz geçecek, ve ben ne bir şey içeceğim ne yediğim yemekten zevk alacağım. bu gece sevgilim bir fırsatını bul ve üzerinde şehir ışıklarının dans ettiği denize bak kokusunu içine çek beni hissedeceksin çünkü ben ne zaman sensiz kalsam denize bırakıyorum yüreğimi, sana ulaşması için çünkü seninle iken atıyor yüreğim haydi canım gel al yüreğimi öyle gel..