Özlem

Sessiz ılık bir rüzgarın ürpertisiydi sanki,
İçimi titreten usulca.
Ve yaklaştıkça baharın güneşi,
Tohumlar filizlenmeye can atıyor.
Biliyorum her mevsim böyle güzel olmayacak,
Ama zaten büyük fırtınaların ardından açmaz mı güneş usulca.
Senin geldiğin gün bahar olacak,
İçimde sana tohumlanan ve filizlenmeye yüz tutmuş milyonlarca hücre çoğalıyor her gün.
Yağmur önce toprakla öpüştüğünde,
Ardından kokusunu hissettiğinde can bulmaya başlayacak.
Yaşam biraz ıslak biraz soğuk ama bir o kadar sıcak ki içimde,
İçini ısıtmak için can atıyor...