Özlemek

ANNEYE DUYULAN ÖZLEMİN DİLE GELİŞİ

Seni özledim. Gecenin aydınlığı olan sevgini özledim. En çokta o sesindeki huzuru özledim. Seni hiç bir zaman kaybedeceğimi düşünmeden yaşadığım ve bir anda kaybettiğim sevgini özledim. Seni özlüyorum yokluğunu artık kabullenmek istemesem bile kabul etmeye gayret göstermeyi bu gibi bir durumda bile olsa o huzur veren sesinle doğru yolu önüme sunmanı özledim annem. Seni kaybetmeye daha yeni alışmışken yeni bir acıyla karşılaşmanın zorluğunu yaşıyorum. Hani bir şiir var ya onu dinlerken hep ağlardım bir keresinde sana da dinletmiştim sol yanım ağrıyor annem o yaşta küçücük bir çoçuğunun hissettikleriyle şimdi hissettiklerim arasında inan bir fark yok. Şimdi her zamankinden çok arıyorum başımı dizlerine koyup saçlarımı okşamanı hani anne ben büyüdüm derken sen hala çoçuksun benim için derdin şimidi büyüdüm artık anne çok çabuk büyüdüm. Hani ortak bir şarkımız vardı "Eller kadir kıymet bilmiyor anne hiç kimse senin kadar sevmiyor anne". Ve kızıyorum şimdi kendime boş şeylere üzülüp gerçek üzüntünün ne olduğunu senin bana analatmana üzülüyorum anne neden böyle bunun bir başka yolu yok muydu da bu yolu seçtin.

Sevdiklerimizin kıymetini onları kaybettikten sonra anlamış olmanın verdiği acı ile dile gelenler....

AKIL VE YÜREĞİMİZLE HEP SEVDİKLERİMİZİN YANINDA OLMAMIZ DİLEĞİYLE....