Özür dilemek bu kadar zor mu?

Özür dilemek ne kadar ağır geliyor insanlara. Gururu kibir ve egoyla karıştırdığımız noktadır. Bir çok insan özür dilediğinde bunu bir yenilgi ve aşağılanma olarak algıladığından dolayı karşısındaki insandan asla özür dilemez. Hatta özür dilememek için kaçış içersindedir.

Özür dilemek şöyle dursun hiçbir şey olmamış gibi pişkince davranışlar sergileyip konuşmaya çalışıyoruz.

Oysa ki ne güzeldir. Bir insanın kırıldığını anlamak onu üzdüğünüzü anlamak.

Yok, olur mu ama ille de bir gurur yapacağız tabi ki adına gurur denirse.

Tartışmalar illaki olur olmaz değil de, tartıştıktan sonraki davranış tarzımız daha önemli. Şuanda sadece ego sentezine dönen karakteristik yapımıza insan demeye çalışan acizlere dönüşmüş bulunmaktayız maalesef. Hele o sabitlik haklıyım. Gerçekten bu kadar önemlimi kimin haklı olduğu. Tam o noktada baz almamız gereken kırgınlık değil mi?

Ben haklıyım düşüncesinden birazcık sıyrılıpta bir insanı kırdığınız neden hiç aklımıza gelmez. Bizler bunu düşünemeyecek kadar, acizleştik mi gerçekten.

Eyvahlar olsun o zaman.

Bir insandan özür dilemek onurdur. Asıl orada gururlu ve asil olursunuz. Kapris ve adına gurur demeye çalıştığınız egonuzun kibrinden arınamadığınız tripsel halleriniz değildir.

Özür dilemek cesarettir birazda. Bir insanın kendisine ve kişiliğine saygısıdır aslında.

Siz sadece size yakışanı yapın ayıbı karşınızdakine bırakın.

O yüzden özür dileme özürlülerimize sadece gülüyorum.