Özür dilerim Ata'm... "Rahat uyu" diyemiyorum!

Sevgili Ata'm,
Bu gün 10 Kasım 2008...Aramızdan ayrılışının 70. yıldönümü.
Yine, sabah erkenden anıtının önünde olacağım.
Saat dokuzu beş geçe karşında saygı duruşunda bulunacağım.
Ve yine bir demet çiçeği yanıbaşına bırakacağım.
Yine tarifini yapamadığım ve sadece "sana özel" olan bir garip duygu fırtınası dolaşacak içimde... Huzurunda olmanın heyecanı, benim Ata'm olduğunu bilmenin gururu, seni özleminin hüzünü, ilkelerine, devrimlerine, eserlerine ve " en büyük eserim" dediğin Cumhuriyet'e sahip çıkmanın onuru.
Gözlerim dolacak, midem kasılacak, avuçlarım terleyecek, ellerim titreyecek.
Ve...
Bu 10 Kasım'da , yine karşında dimdik duracağım ama...
İlk kez gözlerine bakamayacağım...
Çünkü...
Özür dilerim Ata'm...
"Rahat uyu " diyemeyeceğim.

Nasıl derim Ata'm?
Nasıl derim sana " rahat uyu"?

Sormaz mısın bana...
Kaşlarını çatıp, mavi gözlerinle çakmak çakmak gözlerimin ta içine bakıp...
" Rahat bıraktınız mı?" diye.
" Sahip çıktığınızı söylediğiniz eserlerim ne halde, görmüyor musunuz?
Nerede Cumhuriyet fabrikaları? Yenilerini yapacağınıza olanları haraç mezat sattınız...
Nerede Cumhuriyet kurumları?Türk Dil Kurumu...Türk Tarih Kurumu...Sümerbank... Ya sattınız, ya kapattınız...
Nerede Atatürk Orman Çiftliği?Size örnek olsun istemiştim ama siz onu talan ettiniz...
Nerede demiryolları? Bizim bıraktıklarımıza bir metre bile ilave etmediniz...
Nerede madenlerimiz? Onları da yabancılara bıraktınız..."

Nasıl derim Ata'm?
Nasıl derim sana " rahat uyu"?

Sormaz mısın bana...
Kaşlarını çatıp, mavi gözlerinle çakmak çakmak gözlerimin ta içine bakıp...
"Nerede kendi kendini doyuran Türkiye? Size "köylü milletin efendisidir" diyerek tarımın önemini anlatmaya çalıştım. Siz tarımı yok ettiniz, köylüyü yoksul bıraktınız.
Nerede üreten Türkiye? Size, üretmenin ve kendi ürettiğini paylaşmanın önemini anlatmak için " yerli malı haftaları" ilan etmiştik. Hepiniz üretmekten çok tüketmeye alıştınız. Millet olarak borca bulaştınız.
Nerede iktisadi bağımsızlığınız? "İktisadi bağımsılık olmadan tam bağımsızlıktan söz edilemez" dedim ama dinlemediniz. Kaynaklarınızı, bankalarınızı satıp savdınız, yetmedi yabancılardan borç aldınız."

Sormaz mısın bana Ata'm?
" Nerede laik Türkiye ? Ülkenin kaderini tarikatların, şıhların, müritlerin eline bıraktınız?
Nerede kıyafet devrimi? Erkeklerinizi sakalın takkenin, kadınlarınız türbanın çarşafın içine soktunuz. Şapkayı, kravatı, eteği, elbiseyi ne çabuk unuttunuz?
Nerede Tevhid-i Tedrisat ? Milli Eğitim Bakanlığınıza ne oldu? Milli Eğitiminize ne oldu? Ülke tarikat okulları, yurtları ve onların yetiştirdiği gençlerle doldu.
Nerede laik devlet? Devleti yönetenler laikliği ortadan kaldırmak için binbir çare arıyor. Yasaları hatta Anayasayı bile değiştirmeye çabalıyor."

Nasıl derim sana Ata'm?
Nasıl derim " rahat uyu "?

Sormaz mısın bana ...
Kaşlarını çatıp, mavi gözlerinle çakmak çakmak gözlerimin ta içine bakarak...
"Nerede yedi düvele meydan okuyan ulusal onurunuz? Yabancılar çıkaracağınız yasalara bile karışıyor. Türk askerinin başına çuval geçiriliyor. Devletinizin gelenekleri altüst edilip Arap kralının ayağına gidiliyor. Askerlerinizi şehit eden, yurttaşlarınızı katleden terör örgütünün ABD izin vermediği için başı ezilemiyor. Cumhurbaşkanınız gittiği ülkelerde Belediye Başkanlarının muhatabı oluyor."

Ve bizlere bir sitem yollamaz mısın Ata'm?
"Bütün bunları yaptınız...
Sonra da gelip...
Anıtkabir'de, heykellerimin önünde huzuruma çıktınız...
Gözlerime bakarken hiç mi utanmadınız?"

Özür dilerim Ata'm...
Işığın bol, ruhun şad olsun.
Senin Anıtkabir'de huzurla uyuyacağın günler gelene kadar...
Uyku bana haram olsun.

Aziz hatıran önünde saygıyla eğiliyorum.