Pamukkale-Denizli Seyahat Notları

23 Nisan tatilinde benim gibi tatili fırsat bilen bir kaç arkadaşımla birlikte Pamukkale-Denizli çevresini gezmeye gittik.

Bu gezide kendimce notlar aldım onları sizlerle paylaşmak güzel olacak.

Gezimize başlangıcı gece yolculuğu ile oldu ve tesadüf ki arkadaşlarla en arka koltuklar bizimdi ve biz yol boyunca gırgır şamata ile yarı uyur halde yolculuğu bitirdik.

Sabahın ilk saatlerinde Pamukkale varmıştık.

Pamukkale'ye seneler önce gitmiştim tekrar gitmek farklı olacağını tahmin ediyordum ama bu kadar hüsran yaşacağımı ummamıştım. Seneler önce Pamukkale'de ki Traverterler bembeyazdı ve insanlar mayo ve bikiniyle suyların içerisinde gezinebiliyorlardı hatta abartısız yüzenler bile vardı çok net hatırlıyorum ama bu tatilde gördüklerim içimi acıttı.Çünkü o doğal güzellik iyice bozulmuştu. Akan şifalı suları çevrede ki turistik otellere yönlendirilmiş olmasından ve de içerisinde gezen insanların yolda gezer gibi ayakkabı ile gezmelerinden kaynaklı olarak, taşların rengi gri hatta çoğu yerler maalesef siyahlaşmaya bile başlamıştı.

Açıkcası ben bir yabancı turist olarak Pamukkale'ye gelmiş olsaydım içimden bu kararmış taşı görmeyi geldim derdim. Resimlerde görünen bembeyaz görüntü yok ki ..içler acısı! .. yazık olmuş, üzüldüm.

Memleket olarak inanılmaz doğa harikası bir turizme sahip olmamıza rağmen hiç ama hiç değerini bilemiyoruz... Öğrendiğimizde de iş işten geçmiş oluyor. Ne acı.

İlk gün Pamukkalede ki Kalkıt Mağarası'nı dolaştık. Mağara doğal bir oluşum ve içerde ki sülfik kokusu çok yogun ve nefes darlığı çeken insanların girmemesini öneririm. İlginç. bir oluşum dikik sarkıtlar dolu epeyi içerde gezindik ve fotograflar çektik.

Doğada olmak beni inanılmaz motive ediyor. Herkesten ve her şeyden uzaktım sadece oranın güzelliğini ve tadını çıkarmaya çalışıyorum Gerçi istanbul'dan çıkarken biraz sorunlar yaşamıştım işte ama unutmak en doğrusu olacaktı benim için.

Yol boyunca gelincik tarlaları ile doludyu nasıl mutlu olmam :)

Rengerank beyaz papatyaların yanında bitiveren kan kırmızı gelincikler :)

O sarı doğal otların arasında öyle güzeller ki gerçekten anlatmak bazen imkansız oluyor. Şansımıza havada çok güzeldi ve biz güneşin eşliğinde kendimizi doğanın kucağına bıraktık.

İkinci gün Denizli ve civarını dolaştık.

Gezdikçe doğa tarih iç içe öyle inanılmazdı ki ..

Denizli’nin içerisinden geçerek ulaşacağımız Honaz Dağı bizlere güzel manzaralar sundu. Tavas içerisinden geçerek Antik Dönem’in en ünlü şehirlerinden olan ve bugünkü Geyre Köyü içerisinde bulunan tanrıça Afrodit adına yapılmış Afrodisias’ı ziyaret ettik.

Antik şehirde göreceklerimiz arasında Afrodisias’dan çıkarılan eserlerin sergilendiği müze vardı. Kapalı olan Müzeyi dönüşde gezmeye karar verdik ve rehber eşliğinde antik şehri dolaşmaya başladık. Tiyatro binası, Hadrian Hamamı, Bazilika, Odeon, Afrodit Kült Odası, Stadion, Tetrapilon sayılabilir o kadar büyük bir alan ki gezmek görmek ve oralarda ki tarihi dokuya dokunmak şart diyorum. Epeyi büyük bir alan tüm öğleden sonrası bu bölgede geçti.

Dönüşte kapalı müzeyi dolaştık. Hayran kaldım çok güzel düzenlemişler içerdeki eserler ve hepsinin ayrı ayrı dönemsel özelliklerini anlatan küçük kartlar konulmuştu. Kendi başınada dolaşılsa olur çünkü okudukça insan daha rahat anlıyor. Uzun bir zaman gezdikten sonra içerde epeyi :) resim çekimlerinden sonra dönüşe geçti.

Dönerken ben ve arkadaşlarım Denizl^'nin merkezinde indik. Hüsran !

Çünkü çok kalabalık ve de insanları çok itiş kakış bir biçimde dolaşıyorlardı hele dönüşte Otogarda adamın biriyle kavga bile edecektim az kalsın . Tamam şehrin yabancısı olduğumuz her halimizden belli ama ökzün trene baktığı gibi aptalca bakmanın ne alemi var en sonun dayanamadım adama dedim ki ne bu hiç mi görmediniz :) kaba bir şekilde ...Kızlar beni çekiştirdi yoksa adamın üzerine yürüyecektim. Biraz kabadayılık tarafımız var :)) Maalesef ordan çok keyifli ayrılmadım.

Otele döndüğümüzde epeyi geçti :) eğlence çoktan başlamıştı. Üzerlerimizi değiştirip bizlerde o eğlencenin içerisinde daldik... Yorgunluk mu yok canım :) daha genciz ne yorgunluğu!...

Artık üçüncü gün ve bizlerin İstanbul'a dönme vakti gelmişti. Sabahtan tüm valiz işlemleri yapıldıktan sonra Denizli'nin dokuma konusunda ün almış Buldan'a gitmek için yola çıktık. Buldan'a geldiğimiz küçük şirin bir kasaba haliyle karşı karşıyaydık.. Güzel küçük esnaf dükkanları ile dolu. Özellikle bayan gezginler dükkanlara bir giriş vardı ki akıllara ziyan :)) Hele hele dönüşte çok komikti halleri çünkü taşımakta artık zorlu çekilen poşetler vardı. Ben mi tamam bir kaç birşey aldım :) ama o kadar çok değildi valla sadece bir pike takımı, bir oda takımı, bir yatak örtüsü birde bir kaç havlu vs vs ayyy aman aman benim ki de çok muş gerçekten yazınca insan anlıyor :) ama dükkandayken insan birşey anlamıyor ki. Bizde arkadaşlarla birbizimize söz verdik tekrar gelinecek doya doya alışveriş edilecel diye :) bakalım kısmet ne zaman.

Dönüş yoluna girmiştik uzun bir yol olacaktı. Çünkü dönüşler bana hep zor gelmiştir.

Bizler şanlıyız çünkü imkanlar var gezebiliyoruz.

Ve ben her gezimde anlıyorum ki bizim memleketimiz gibi başka bir ülke yok .Doğa ise doğa, tarih ise tarih, denizi ayrı güzel ayrıca doğal şifalı suları her şey var yeter ki kıymetini bilelim ve de özenle koruyalım.

Bu seneki yıllık iizin planları yapıldı. İlk tatil mayıs Ankara, haziran İspanya, Temmuz datça, foça ve alaçayı çivarı, Ağustos :) onu daha planlamadım...Sabırsızlıkla ilk tatilimi bekliyorum.

Gezmek, görmek, oraları yaşamak ve o şehri anlamak için, orda kalmak gerekiyor.

Ben kaldığımız süre dahilinde bunu yaptım... iki sabah , sabah ezanından sonra yürüyüşe gittim. Bunu her gezide özellikle konaklamı ise yaparım. Daha kimselerin o gün sokaklarına basmadığı yerlerde dolaşmak, nefes alıp oralarda yürümek farklı bir duygu katıyor. Kaldığımız ottel Karahayit bölgesindeydi :) Ben erkenden gezerek oları keşfettim. Umarım bir gün sizlerde bu güzellikleri yaşarsınız.

Gelincik.