Pantolon paçasındaki kurşun

Ben yasli insanlari cok severim her biri sabir kupu, sevgi deposu, kocaman yurege sahip, butun sikintilari yasamis ama hic bundan sikayetci olmamis, tarih kokan buyuklerimizdir.

Genclik yillarimdi kahvehanede tanistigim yasli bir dede ile sohbet ediyorduk. Bana eskiden Izmir`in genclerinin, kemeraltinin girisindeki birinci beylerde toplandigini soyledi. O zaman erkekler kumas pantolonlarinin utu cizgilerini daha belirleyici kilmak icin, utu cizgisinin ayakkabi ile bulustugu noktaya, kursun koydururlarmis. Bu sayede hem pantolon daha uzun sure utu cizgisini korur, hemde kisi birinci beylerin kosesini dondugu anda pacaya dikilen kursun sayesinde, kisiden once adim onden gittigi icin, sahisin pantolonun kumasin renginden cafede oturanlar gelmekte olan kisinin kimligini tespit ederlermis. Bana cok ilginc gelmisti bu pacaya takilan kursun mevzuu.

Birde ustu kapakli sepetten bahsetmisti adina senbil deniliyormus. Eve oteberi alan kisi evine gelirken komsulari sahisin elindeki seyleri gorurde, cocuklarina bunlari yediremiyor olmanin uzuntusunu yasmasin diye, ustu kapakli sepetler kullanilirmis. Sepetin ismide buradan geliyor icindekileri sadece senbil anlaminda. Bu beni cok etkilemisti.

O donemin cahil insani ile bu donemin okumus insanin karsilastirinca, bu toplum o insanlarin cocuiklari, torunlari degilmi diyorum kendi kendime.