Papatyaca hanımın çiftliği

RUHUMU ESİR ALAN MED CEZİRLER

İkircikli bir ruh hali benimki. Gitmekle kalmak arasında. Ölmekle yaşamak… Kabullenmekle etmemek…

Sevmek? Evet belki ama daha çok suçluluk. Suçluluk hissi yiyip bitiren beni. Ben mi neden oldum sorusu aklımdan çıkmayan. Bir bilsem gidişinin sebebini. O zaman alev alev yanan yüreğim serinleyecek biraz olsun.

Bilmemek ve bununla yaşamak zorunda kalmaksa en kötüsü.

Her sabah kuşanıyorum kalkanlarımı sana olan zaafımı saklamak için.Şapkamın altına gizliyorum sana ait ne varsa.Etrafımı kuşatan iyi, kötü kalabalığın arasında ne kadar da yalnızım, bir bilsen.

Ben güçlü, ben bağırdım mı yeri göğü inleten, ben… Ben gece oldu mu gerçeğimle baş başa kalan. Sensiz olan. Acılar denizinde boğulan. İğnelerin batıp da canımı bundan fazla acıtamadığı ben. Karanlık çöken yüreğine. Hayalle gerçek arasında gidip gelen. Yaralı ruhumu esir alan med cezirler. Müsekkinle dost.

Seni gördüm bugün. Gözlerin eskisi gibi ışıl ışıldı. İnadın, muzipliğin, isyankarlığın bile aynıydı. Gece siyahı saçların omuzlarına dökülmüştü. Teninin kokusunu duyumsadım bir ara. Başım döndü. Dizlerimin bağı çözüldü. Bayılacağımı sandım oracığa. Konuşmak, bir şeyler söylemek istedim ama gizli bir el kapattı ağzımı. Hiçbir şey söyleyemedim. Oysa anlatmak istediğim ne çok şey vardı sana. Gittiğin o günden sonra neler yaşadığımı bilmeliydin bir bir.

Her şey iyi güzelde bir de baş ağrılarım olmasa.

Çok yorgunum kara gözlüm. İhtiyarlıyorum da. Saçlarım açılmaya başladı arka taraftan.Kırlar düştü şakaklarıma. Yüzümde kahverengi lekeler belirdi yaşlılığa işaret. Üstelik çok da kilo aldım.Gıdışım katmer katmer. Dikkat etmiyorum yediğime , içtiğime. Nerde sabah, orda akşam. Nasıl bir yaşamaksa benimkisi. Bir varım, bir yok. Masal gibi.

Seni çok özlüyorum. Özlüyorum da… Bir yandan da beni, bu halimle görmediğin için seviniyorum aslında. Yüreğine sevgim düştüğü ilk günkü gibi kaldığım için hatıralarında çok mesudum. Bir sensizlik…Bir de bu çıldırtan sessizlik. İşte bunlar, bunlar çok canımı yakıyor.

Burada olduğu gibi orada da huzur vermiyorum sana. Düşüncelerim beynimi kemirirken. Ben, seni dertlerimle sarmalayıp yine üzüyorum.İyiyim ben karagözlüm.Sakın merak etme oralarda beni.

10.09.2009