Para sevgiyi değil; sevgiliyi getirir

Para sevgiyi değil; sevgiliyi getirir. Para için gelen para bitince gider. Oysa sevgiyle gelen sevgisini bırakır gider ve bu bırakılan sevgi, seni sürekli mutlu eder. Hayata her küstüğünde o sevgi bir zindan penceresi gibi kararan yüreğine bir ışık süzer. O aydınlık ne bir zengin evinin salonundaki mücevher ışıltılarına ne de gökyüzündeki gece yıldızlarından doğan ışığa benzer. O aydınlık ki insanın gözünün önüne hep cenneti serer. O cennet ki sevgiyle gelenleri temaşa eder. Orada mal mülk gibi zenginlikler beş para etmez. Sevgi cennetinde yürekler paranın bile satın alamayacağı en değerli duyguları, sevgiliye sunmak için bekler. Bir bakış, bir süzülüş, bir gülüş nice paha biçilmez sevgileri bir çocuk saflığında söyler. Para yüreğe giden yolları genişletse de, içten duygular patikaya benzer. Nasıl yol kenarındaki çiçekleri, ağaçları, gölleri, dereleri hızla giden bir arabanın yolcuları göremezse, parayla konforlaşmış aşk da asıl güzelliklerin farkına varamadan dümdüz gider. Gerçek sevgi ise, el ele tutuşmuş sevgililerin aynı tabloyu çizmesine benzer ve o tablo açık arttırmada sadece yüreği zengin insanların evine gider. 

Bir sevginin bitişini, başlangıcı belirler. Parayla satın alınan sevgi, pili biten bir fener gibi erken söner. Karanlıkta yaşamak istemeyen, sevgisini ay gibi, yıldız gibi, güneş gibi doğal aydınlık kaynaklarıyla besler. Sevgiyle sarhoş olmak isteyen, sadece üzümleri güneşin öz ışıklarıyla hemhal eder. Sahte yüzler, gülümseyişlerinde günahları gizler. Günahkar gülümseyişler, asla cennet kapılarına benzemez. O sevgiden dudakların ıslanmışlığında, tertemiz bir sevgiye dair söz beklenmez. Yalandan cennette ise, kimse sonsuza kadar yaşamak istemez. Yıldızlı bir gecenin suya düşen ışıklarının yansıdığı duru bir rüyadan uyanırcasına bir huzur doldurmazsa bakışlarına sevgi, güneşin ilk ışıklarıyla başlayan gün, sana karanlığın lekeleriyle körleştirilmiş iki göz armağan eder. Gözlerini nasıl kapatırsan geceye, sabah öyle başlarsın güne. Bir sevgi aydınlık katmazsa gecelerine, sabah uyandığında kör gözlerle bakarsın herkese. Parayla gelen sevgi, iflas etmiş bir yürek bırakır geride. İflas eden bir yürek ya sonsuza kadar kapatır kepenklerini sevgiye ya da intihar eder. 

Artık üstü kalsın aşklar var. Ticaret eder gibi, pazarlık eder gibi aşklar var. Kim daha kazançlı çıkarsa aşklarda ve sevgilerde onun başka aşklarda başarılı olma ihtimali daha çok var. Bak şu bana bir zamanlar teklif etmişti de ben reddetmiştim diyen yürek ve aşk muzafferleri aşk tarihine adını yazdırmakta. Kaybeden ve kazanan aynı aslında. Bir başkasının yenilgisinden zafer kazananlar, kendilerini yendikleri kişiler kadar önemli kılmakta. Yenilen büyükse büyük zafer, yenilen küçükse küçük zaferler kazanılmakta. Aşk bir savaş alanı gibi algılanmakta. Yendiğin kadar önemlisin bu savaş alanında. Savaşmak, acı çektirmek aşkın rengini değiştirmekte. Aşk kırmızıya boyanmakta. Kırmızı güller bu yüzden aşkı anlatmakta. Benim aşk rengim beyaz. Aşk ne kadar beyazsa o kadar güzel. Aşk ya beyaz bulutlara çıkarmalı ya da hiç üşütmeden domur domur kar yağdırmlı ve aşk her zaman bembeyaz kalmalı.