- Kategori
- Öykü
Paramparça
Yıllardan birgün
Bir ülkede yaşayan bir ben varmış
Mağrur ve gururluymuş
Bu ben
Sorunca
Çok etmiş çok görmüş
Bir benmiş bu
Yaşı ne çok yaşlı
Ne de çok gençmiş
Yani kıvamındaymış
Birgün demiş
Kendi kendine
Halen gezmediğim
Bir diyar var mı
Varmış
Var demişler yukarıdaki sesler
Peki gidebilir miyim
Demiş ben
Yasaklı o bölge demişler
Sana yasaklı
Ama nasıl olur
Nedenmiş o
Oraya ancak kötüler gidebilir
Ya ben kötüysem
Sen kötü değilsin demişler
Nereden belliymiş
Çok soru soruyorsun demişler
Düşünmüş tüm gün
Ben
Kararlıymış ama
Gidecekmiş o diyara
Seni uyardık demişler
Ben görmek istiyorum
Hazırlıklarını yapmış
Kötü gözükmek için
Farklı bakış
Değişik giyiniş
Ve sırıtan bir tip yaratmış
Küçük teknesiyle yola çıkmış
Bir dalga, bir fırtına
Teknesi paramparça
Kıyıya yüzmüş bir kara parçasına
Karaya çıktığında
Bakmış her taraf cayır cayır
Yer ateş gibi sıcak
Birkaç dakika sonra
Ayağı yanıyor
Ağaca tırmanmak mümkün değil
Tırmandığı gibi kül olup
Yere çöküyorlar
Denize dönüp baktığında
Sisten dumandan kaybolmuş
Seni uyardık demişler
Ama sen dinlemedin
Ben sadece
O diyarı görmek istemiştim
Seni uyardık biz
Ne yapacağım şimdi ben
Gözlerini yumup dua et
Belki tanrı kabul eder
Allah’ım yaptığım hatalardan dolayı beni affet
Gözlerini açtığında
Her yer ateş ateş
Tekrar kapadı
Besmele çekti içinden
Kulum sen kimsin
Ben acizane ben
Aciz olduğunu bilirim
Ama sen kimsin
Beni iyi bilirler
Onu bilirim de sen kimsin
Ben…ben..ben..
Evet sen
Ben sadece bir toprağım
Peki o zaman kulum
Ateşten korkmaya lüzum var mı
Gözlerini açtı
Ateşten gömlek giydi üzerine
Denizden geldiği yöne doğru
Geri yürüdü
Canı yanmıyordu
Denize ulaşıp denize atladı
Uçsuz bucaksız yüzmeye başladı
Derken soluksuz kesildi takatsiz
Denizin dibine çöktü nefessiz
Allah’ım artık hazırım
Ben sadece toprağım
Ne yaptıysam
Senin iraden için yaptım
Benim iradem sadece küldü
Bildiysem kendimi
Bilincim senden ötürü
Ne kadar ben varsa
Hepsi senin bir parçan
Şayet demin cehennemde idiysem
Muhakkak hak etmişimdir
Ve şimdi öldüysem
Ben yaşamadım ki
Nefesim sadece armağandı
Ya da yalnız bir ceza
O elmadan dolayı bilirim
Cennetten kovulduk biz
Okudun mu hiç
Kutsal emirlerimi okudun mu
Okudum Arapça Arapça
Anladın mı
Dikte oldum ezberledim
Yani anlamadın
O zaman hatalarını nasıl öğrendin
Hocalarım saydı tek tek
Kimmiş bu hocalar
Peki neydi onların senden farkı ki sen onlara inandın
Seni bana onlar tanıttı
Kutsal emanetimi okusaydın
Benden korkmayacaktın
Beni sevecektin
Ruhunu teslim ederken
Tereddütsüz olacaktın kararım konusunda
Seni şu anda yok ediyorum
Tıpkı var ettiğim gibi
Bundan sonra bir sen yok
Sen artık bana bile hizmet etmeyeceksin
Artık kul bile değilsin
Ruh hiç değil
Sen varlık değilsin
Sen yoksun
Kaybol artık
Yıllardan birgün
Bir ülkede yaşamış olan ben
KAYBOLMUŞ!!!!
ANIL YİĞİT 27.03.08
NOT: BİR KUL HER DAİM KULLUĞUNU BİLMEK ZORUNDADIR…