Pardon şiiriniz düşmüş

Elleri cebindeydi
Mırıldanıyordu ruhu
Kaldırımlarla kol kola
Yürek yüreğe yağmurlarla
Git gide gidiyordu kendinden uzağa
Uzakları yakın etmekteydi adımları, aklı sıra
Aklı o sıra kendindeydi, kendinden ötesi yoktu
Merdiven çıkar gibi okuyordu dizeleri, dizleri büklüm büklüm
Boğum boğumdu kafiyeler, kifayetsizdi aynı zamanda, aynen diyordu
Aynen gitmek istiyordu önceki senelerdeki gibi, gidemeyebilirdi, korkuyordu
Peşinden bir kadın sesi, irkilmek istedi, yorgundu ıslanmıştı, düşmüştü gözleri Geriye
Şiiriniz düşmüş pardon...