Paris'ten izlenimler

7 -14 mayıs tarihleri arasında 9. Kişisel resim sergimin açılısı için PARİS teki Centre Culturel Anatolia daydim. Kısa bir süre önce Paris Trabzon Kültür Derneği ve Türk Kültür Dernekleri Birliğinin daveti üzerine hazırlıklara başlamıştım.her gün en az 6-7 saat çalışıyordum. Resim yapmadığım günler içimde bir eksiklik olurdu sanki.hergün çizmek boyamak beni hayata bağlayan en önemli şeydi.Aslında 1991 yılında ktü resim öğretmenliği bölümüne girdiğim günden beri hiç kopmadım resim yapmaktan, Uzun bir süre Akçaabattaki atölyemde üniversitelerin resim bölümlerine öğrenci hazırladım.rölyef ,duvar resmi,mozaik,vitray,çalışmalarıda yaptım..Atölyeyi Trabzona kuracaktık .ben Akçaabatta olması için ısrar ettim arkadaşlarıma onlarda kırmadılar.Çünkü ben yetenek sınavına girerken ,Akçaabatta atölye olmadığı için eğitim alamamıştım bu eksiklik hep içimde kalmıştır.. Resim bölümüne ilk ben girdim Akçaabattan. Bizden sonra 650 kişi kazandırdık,bunun 500 civarı Akçaabatlıdır .Akçaabat Belediyesi Kültür Araştırma Kurulu üyesi olduğum ve yaşadığım şehre karşı sorumlu olduğumu düşündüğüm  için sanatın gelişmesi ,yaygınlaşması için yüzlerce sergi organize ettim,resim etkinlikleri,çalıştaylar düzenlenmesine öncülük ettim.Bunları yaparkende 2010 yılından sonra bireysel sanat çalışmalarına ağırlık verdim ve öğrenci yetiştirmeye ara vererek kendim için çalışmaya başladım. Bu süre zarfında 3ü Ankarada 1i İstanbulda,4ü Trabzonda,1 İde Pariste olmak üzere 9 Kişİsel resim sergisi açtım,150 karma sergiye katıldım. 2 ulusal,2 tanede uluslararası olmak üzere 4 resim çalıştayına katıldım..

Benim için her sergi ayrı bir heyecan ayrı bir sınav gibidir.Bir yıl boyunca ürettiğiniz eserlerinizi izleyicilere sunuyorsunuz. Sanatseverlerin.sanatçıların ve eleştirmenlerin beğenileri sizi daha çok motive etmekte her defasında daha iyisini yapmak azmi kazandırmaktadır.Olumsuz eleştirilerde doğruyu bulmanıza yardımcı olmaktadır..Bu sergimde sanatın merkezi paristeydim.Açıkcası en çok zorlanacağım bir sınav diye düşünüyordum,birazda çekiniyordum. ilk defa Avrupaya çıkıyordum,bir dünya başkentiydeydim.Ve sadece bildiğim Fransızca kelime merci di. Uçaktan inince Bülent CUMUR başkanımızın telefonu gelince rahatlamıştım.Yanımda çok değerli bir büyüğüm vardı.Resimleri alıp ilk önce galeriye gittik,sergi mekanını merak ediyordum.Çok merkezibir cadde üzerinde çok güzel bir yerdi.Ertesi gün resimleri düzenleyip beklemeye başladık.İlk Lütfi BİLGEN bey geldi. onunla tanıştık,resimlerimi beğendiğini söyleyince biraz rahatlamıştım.Lütfü bey ve Bülent CUMUR başkanımızın öncülüğünde açılış konuşmaları yapıldı ve kokteyl başlayınca bende rahatlamıştım. Çoğunluğu Fransızlardan ve Türklerden oluşan izleyicilerin ‘’Çok güzel eserler, harika,renkler çok güzel,çok beğendik’’ gibi sözlerini duyunca hem yorgunluğum azaldı hemde mutlu olmuştum. Kafamdaki soru işaretleri cevaplanmıştı.Eserlerimin beğenilmesi o anda bile beni daha güzel işler çıkarmaya ,kendimi aşmaya teşvik etmekteydi.Kendimce kafamdaki sınavı geçmiştim.Paristen döndüm 2.günü çalışmaya başladım. Çünkü bu işte durmak yok sürekli çalışıp kendinizi geliştirmek,yenilemek zorundasınız.’’ sanat uzun,ömür kısa’’ bunun farkında olmak çok önemli benim için. ideallerimin peşine bıkmadan usanmadan koşuyorum.Paris Başkonsolosumuz İ.Emre KADIĞLU. ve Bülent CUMUR Başkanımın ,Türk Hava yolları Paris müdürümüz,Türk Dernekleri Birliği Başkanı DR.Demir Fıtrat  ÖNGEL beyin,Lütfi BİLGEN beyin destekleri çok önemliydi

Parise indiğim ilk günden ,dönecek olduğum güne kadar hiçbir an yalnız bırakmayan, zamanını, emeğini ayıran ,ideallerimi gerçekleştirebilmem için bana el tutan,desteğini esirgemeyen Türklerin Paristeki manevi abisi Paris Trabzon Kültür Derneği Başkanı  sn.Bülent CUMUR beye çok çok teşekkür eder, sevgi ve saygılarımı sunarım. BİZE HER YER TRABZON.