Paris ve Tebriz arasında

Aynı anda hem Anadolu'nun en ücra köşesi hem de ulsulararası bir kültür sanat şehri olabilen İstanbul'da doğmuş büyümüş hangi genç argoda beyin mcklaması diye geçen hastalıktan uzak büyümeyi başarabilmiştir ki ? Misal ben, sevgili günlük, çok moda olduğunda feci bir heyecanla gidip aldığım yalandan benetton bel çantam ile çok mutluydum. Söküp taekıyordum onu, içine bir şeyler koyuyordum. Bakkala gittiğimde paramı oradan çıkarıp ödeme yapmaktan tarifi zor bir haz alıyordum. Ama işte bir sokağında Paris, ötesinde Tebriz olan bu bol kurenderli şehrimin sokaklarında gezerken bir kaç çocuk çıktı karşıma. Bir tanesi çantamı tutup "bu ne lan?" dedi.

"Bel çantası!" dedim pişkin pişkin ve sonradan fark ettim ki böylesi bir çanta takmak onda sanki ben annemin eteğini giyip makyaj yapıp da sokağa çıkmışım gibi bir his uyandırmıştı. Arkadaşları ile benle dalga geçmeye başladılar. Yanımdaki kuzenim bu duruma çok öfkelendi ve elimdeki cam şişedeki üç litrelik taş delen suyu alıp kafalarına geçireceğini söyledi.

Size bunla bi kodum mu "beyin mcklaması" geçirirsiniz dedi. Ben de böylece bu güzel kelimeleri de küfür dağarcığıma katmış oldum. İtişip kakışmalar oldu, kuzenim şişeyi vurur gibi yapıp vurmadı, bir tanesi çantama asılıp ona zarar vermek istedi falan derken kuzenim elindeki ekmeğin köşesinden biraz koparıp ağzına attı ve dedi ki, iftardan sonra buraya gelen sizin ağzınıza sıççaz, şimdi kavga olmaz! dedi. Çocuklar da hem oruçlusun hem yemek yiyorsun püüüh sana yazılkar olsun falan diye dalga geçtiler.

Kuzenim de aa "unuttum lan ben oruçlu olduğumu" diyerek güldü. Çocuklar gitti.

Terahviden sonra caminin önünde buluştuk ve hep beraber dondurma yemeğe gittik. Paraları ben ödedim, bel çantamdan çıkardığım para ile.

Afiyet olsun !

K.

www.dilencivapuru.blogspot.com
dilenci vapuru @ facebook : katıl, mutlu ol, mutlu et