Parmak izi gibidir aşk...

Herkese özgün…

Genelleme yapılamaz….tarif edilemez bu yüzden, çünkü herkesin yaşadığı kendine özel.

Mecnun farklı yaşamıştır aşkı…Leyla farklı….bu yüzdendir belki de hayal olmuştur vuslatları.

Belki kavuşulmazdır, erişilmezdir gerçek aşk.

Bu yüzdendir elde sanıldığında kanatlanıp uçması.

Nasıl herkesin doğrusu kendine özelse öyle işte….bir başkasına ya bir beden büyük gelir o doğrular ya dar gelir , sıkar ya insanı….

Aşk da öyle…

Bence AŞK ; “ İnsanın bildiği ve tattığı duyguların tüm rengi…..

Ve tek sebebi yaşama tutunma isteği….”

Ne demiş Özdemir’ im Asaf’ ım….

Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır, bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.

Uzun lafın kısası… Deli işi be !