Parti kapatmak demokratik değildir!

“He valla değildir!”

Demokrasiyi gerçek anlamıyla algılayan, uygulayan bireylerin oluşturduğu toplumlarda hakikaten de parti kapatmak demokratik hakları bir anlamda ihlaldir.

O toplumların parklarında “Çiçekleri koparmayınız” yazmaz, mesela, “Yerlere çöp atmayın!” da…

Trafik kurallarına uymak ahmaklık olarak da algılanmaz, bilmem anlatabildim mi?

Demokrasi kişiye özel değildir yani, hani mahalle aralarında dedikodu yapan kadınlar, adamlar vardır, herkes için söyleyecekleri mutlaka olumsuz birkaç şeyleri vardır sakınmadan doğru-yanlış, lakin haklarında konuşulmasına tahammülleri asla yoktur! (Övülme dışında yani…)

Şirketlerde akraba da çalıştırmazlar genelde, hani bizim pek alışık olduğumuz durumların tersine, her bir hükümet değişikliğinde de memurlar, rektörler, genel müdürler yer değiştirmezler, bilirler ki onlar birer piyon değiller!

Bir yerlerle karşılaştırma yapmak değil amacım, ancak sözde dolu dolu “demokrasi” diyen dillerin az buçuk da kulaklarını açmak isterim.

Geçenlerde bir mail aldım, itiraf ediyorum, gözlerim doldu: Dönemin Milli Eğitim Bakanı Hasan Ali Yücel’in yanlış anlaşılır diye oğlu Can Yücel’e Amerika’da eğitim bursu vermemesini, ki oğul harçlıklarını biriktirmiştir bu eğitim için, ancak oğlunun arkadaşına burs verdiğini ve bu kişinin de Prof.Dr. Gazi Yaşargil olduğunu anlatıyordu…

Demokrasi işine geldiğinde kullanılacak bir araç değildir!

Toplum bilinci oluştuğunda ancak güzeldir; diğer türlü eline alanın silahı haline gelir!...

Atatürk Türkiye’sinde amaçlanan demokrasi yalın halde olanıydı, toplumsal kalkınma, özgürlük esas olandı, lakin zaman içinde bir oyuncak oldu ellerde…

Her bir tarafından çekiştirile çekiştirile delik deşik oldu, din tacirleri madem demokrasi var, tarikatlarımı da kurarım, genç nesillerin akıllarını da çelerim dedi, etnik gruplar fişteklendi; demokrasi varsa sizin de toprak hakkınız var dendi.

Tak başına türbanını, al eline tespihini; hakların ihlal ediliyor aslanım çık dağlara dağlara… Ahanda silah sana!

Türban demokratik hakkımız söke söke alırız!

Apo zor şartlar altında, ya Apo’ya özgürlük ya da Türk’lere ölüm!

……

Ne demokrasi tek yanlıdır, ne de barış; neferler elde etmek pek bir kolay, bazı ülkelerde, hep gençlerdir öne sürülenler; gençler ki kendilerini bulamamışlardır henüz, arayışlarına bir çelme takmak öyle bir kolaydır!

Hele ki aile içinde birey olduğu kabul edilmemişse!

Demokrasi işte en çok burada yatar; anlayabilene: Çocuğunuz bir bireydir, size tabi olmasını beklemeyin!

Ahh… Bunu becerebilen kaç aile var?

Ağızlarda dolu dolu “demokrasi”, kulaklar tıkalı… Çocuğuna önem vermeyen ailelerin çocuklarına göz dikilir, ama Allah ile, ama kan ile, olmadı esrar ile kandırılır; yine de ağızlarda hep bir “demokrasi” vardır, o yapıyor, senin neyin eksik!

……

Parti kapatmak demokrasiye sığmaz!

“Doğru diyon lan!”

……

Kişisel çıkarlar için kullanıldığında nükleer silahlardan beterdir, barış yanlısı olsa PKK bu kadar kan döker miydi diye sorsam, bir sürü karşı çıkan olur, ama ısrarla diyorum, barış olabilir mi PKK’nın niyeti; bence mümkün değil!

Apo da bir barış elçisi değildir, DTP ise amaç ve aracı karıştırmıştır, bir anlamda mağdurdur, bir anlamda sanık; bir tarafı PKK, bir tarafı fişteklenmiş Kürt, AKP ise bana göre daha bir suçlu ama duruşu daha bir mağrur; Demokrasinin nimetlerinden en fazla yararlanan, en fazla da delik açan; açılımı halktan saklarken en çok düşündüğümüz ne olduğunu dahi bilmediğiydi, belki de amaçlı bir rotada ilerliyordu, kim bilir?

……

Demokrasilerde bu kadar gizli kapaklı şeyler olmaz aslında, herkesin sözü ortada, herkesin tavrı açıktır; Demokrasi de aslında budur!

Geri kalan laftır, boşuna değildir “Yerlere tükürmeyiniz!” tabelaları, yani…

Gülgün Karaoğlu

Aralık,15/09