Paylaşarak rahatlıyalım.

-Neye güveneceğiz?
-Kime inanacağız?Adam gibi politikacı mı kaldı?
-Burası Türkiye;işini bilen kaptan.
-Adamın varsa her yerde ''haklısın''.
-Boşuna uğraşma , dava edip de ne yapacaksın. Bizim gibi insanların davası kırk yıl bitmez. Git gel Konya altı saat, onunla mı uğraşacaksın. Ölmediğine şükret !
-İşin yoksa şahit ol, paran çoksa kefil ol.
-Kamyon şöförüyüm. Varacağım yere geç kalmamak için, nerde polis durdursa rüşvet vererek geçtim. İki kuruşa bile tenezül edip ceza vermeyi unutuyorlar!
-Burada yabancı olarak yaşamak ateşten gömlek; yolda dümdüz de gitsen de laf atıyorlar. Kazıklamak için ellerinden geleni yapıyorlar. Hele de dilimizi bilmiyorsa..
-Öğretmenim. İdealist olmaya , işini gerçekten yapmaya gelmiyor. Dersini anlat ve çık. Fazlasını öğrenci de yönetim de istemiyor.
-Adam elinden gelse bizi köle gibi çalıştırıp beş kuruş vermeyecek. Ne zaman sigorta yapacaksınız? Demeye korkuyorum; beni kapının önüne koyar diye.
-İki adım ötede aynısı elli kuruş, burda niye yüz kuruş? Almazsan alma be kardeşim, git sende ordan al !
-Yağmur yağıyor. Orası kısa mesafe. Şimdi trafik vardır orda. Gidemem !(taksi şöförü)
-Elinin hamuruyla sende trafiğe çıkma, işte böyle sıkışırsın ! (erkek taksi şöförü)
-Bu yakadan öteki yakaya iki kişi misafirliğe gitmeye kalkış, elin boş da gitsen bilmem kaç lira kardeşim. İki kere gidersen ayvayı yedin demektir; gitti çocuğun süt parası.
-Kayıt parası yok diyorlar, üçyüz lira bağış istiyorlar, ne iştir anlamadım. Vermesem , kayıt sırası geçer diyorlar. Verme de dur şimdi. Şikayet ettim, ''yok öyle bir şey ''vermeyin diyorlar. Çevir kazı yanmasın misali..!
-İki bin lira maaş alıyorum da ne oluyor ? Sekiz yüz kiraya, asgari bir okadar da elektrik, su, doğalgaz, telefona gidiyor. Geriye ne kaldı ? İşe çoğu yürüyerek gidiyorum. Sigara içmiyorum. Gezmek gibi bir lüksüm de yok. Yoksa gerisi hiç birine yetmez. Ya daha az olsaydı maaşım; katakülleye bulaşma da dur o zaman!
-Elin oğlu katlar, yatlar alıyor sen hala yerinde say !
-Bak şu karşıdakilere.Adamın ne iş yaptığı belli değil ama, lüks içinde yaşıyor.

Yukarıda yazdığım konuşmalar sadece, günlük hayatımızın bir noktası sayılır. Cümlesini yazmaya ne sabrım, ne de sinirlerim yetmez .
Bu kadarını niye mi yazdım ? Dün gece misafirlerimiz vardı. Konularımızın özetiydi bunlar. Bu konuşmaların ardından sabaha kadar vatandaş olmanın güvensizliği ile gözümü uykumu tutmadı..

Biraz da siz ekleyin sizi uyutmayan halleri. Paylaşarak rahatlıyalım arkadaşlar!