Paylaşınca çoğalan...

Adamın biri, çok sıkılmış hayatın aynı günlerinden, aynı gecelerinden, aynı mevsimlerinden, aynı renklerinden...

Düşünmüş, neden mutsuz ve sıkıntılı olduğunu. Değiştirmek istemiş aynı yaşadıklarını. Gündüz uyumuş, gece uyanmış... Olmamış. Bir süre sonra yine aynı olmuş herşey.

Kalabalıklara karışmış. Yok, yine aynı kalabalıklar. Yanlızlığa kaçmış. Yok, yok yine aynı yanlızlık...Okumuş, yazmış, aynı kapıya çıkmış tüm harfler. En büyük aşkları yaşamış, en iyi, en güzel kadınlarla birlikte olmuş, ayrılıklar görmüş, içi yanmış. Bir de bakmış aşklar aynı, ayrılıklar aynı. En lüks evlerde oturmuş, en güzel araba onunmuş. Evler dört duvar aynı, arabalar hep aynı yöne gidiyor. Ne yapsa nafile... Mutsuzluğu, büyüdükçe büyümüş. Bir düşe yatmış, tüm yaşantısını görmüş ve anlamış ki herşey bir düşmüş.

Kalkıp gitmiş çoook uzaklara, aramış bulmuş en bilgeyi. "Aman" demiş, "Bana yol göster, öleceğim kederimden. Herkesin sahip olmayı isteyip, sahip olamadıklarına sahiptim. Ama mutlu olamadım, ben nerde yanlış yaptım..."

Bilge, bakmış uzun uzun. "Her şeyin var demek. Nedir herşey? Mal, mülk, servet... Satın alabileceğin herşeyi satın aldın ama mutluluğu satmıyorlar değil mi?" diye sormuş. Adam, susmuş uzun uzun...

Bilge demiş ki; "Çık dışarıya bak insanlara, hep almışsın evlat, vermemişsin hiçbir şey... Bazan mutluluk paylaşmaktır. Sen çok açken dahi, son lokmanı verdiğin bir çocuğun yüzündeki gülümsemedir bazan mutluluk. Soğuk havada, paltonu verdiğin bir yoksulun gözlerindeki umuttur mutluluk. Bazan mutluluk, kendi mutsuzluğun pahasına başkalarını mutlu etmektir. Paylaşmayı dene, paylaştıkca artar mutluluk'...

Ve anlamış adam, aynı yollardan geçerek dönmüş evine. Selam vermiş tanımadığı herkese. Oyunlarına katılmış çocukların. Yol göstermiş kaybolana, ekmeğini paşylaşmış yoksulla. Göz yaşını silmiş ağlayanın, gülenle gülmüş.
Ve yol bittiğinde bakmış ki, giderken aynı olan yollar, dönüşte ne çok değişmiş.

Hikayem bu kadar. Diyeceğim o ki, paylaşılmayan mutluluk, paylaşılmayan sevgi çoğalmıyor. Derler ki, her kıssa da vardır bir hisse. Herkes kendi payına düşeni alır...


*Hikayedeki adam ve bilge gerçek kişilerdir.