Paylaşmak paylaşabilmek

Paylaşmak kavram olarak da, eylem olarak da önemlidir.

İnsanın insan yanının ya da hayvan yanının bir fikirle, bir eylemle kendini göstermesi, ortaya çıkmasıdır.

İyilikleri, güzellikleri, acıları, sıkıntıları, sevinçleri, mutlulukları paylaşan insanın insan tarafı ışıldar.

Suçlar, kötülükleri, yanlışları fikir ya da fikir olarak paylaşmak da insanda kararan bir şeyler olduğunu gösterir.

İkisi de paylaşmak olarak adlandırılsa da iyiliği ve kötülüğü paylaşmak birbirinin tam zıddı şeylerdir.

Biliriz ki, vahşi doğada avlanan canlı önce kendisini düşünür. Sonra da içgüdüsel olarak kendi yavrularını, eşini avına ortak edebilir. Başka türlü paylaşıma pek yanaşmaz.

İşte o nokta insanın sıfır noktasıdır.

Av anlamında bakar, değerlendirirsek insan bazen eline geçirdiği ve tüketemeyeceği nimetleri başkaları da yararlanmasın düşüncesiyle kullanılamaz hale getirir, gömer, kirletir, kırar, çürütür.

Bunu yaptığı andan itibaren de o sıfır noktasının altına bir yerlere düşer. Yaptığı şey ne kadar haince ise o kadar derine. O kadar insanlığın ve hayvanlığın uzağına gider.

Oysa iyilikleri, güzellikleri, acıları, sıkıntıları, sevinçleri, mutlulukları paylaşan insan hep sıfırın üstünde, bazen de çok çok üstündedir.

O kişinin hayvanlar için doğru olan ve kendi içinde tutarlılık gösteren hayvanlık noktasına, sıfır noktasına düşmesi söz konusu olamaz. Onun altına ise kesinlikle inmez.

*

Paylaşmak zirvesinden aşağı yeşil ovaların olduğu tarafa doğru bakıldığında birbirinden çok farklı paylaşımlar olduğunu görürsünüz.

Parayı, yemeği, dünya nimetlerini paylaşmak.

Sevgiyi, sevinci paylaşmak.

Fikirleri, videoları, sesleri, görüntüleri paylaşmak.

Arkadaşları, arkadaşlıkları paylaşmak.

Umutları, gelecek planlarını paylaşmak.

Acıları, sıkıntıları, zor zamanları paylaşmak.

İlgiyi, bilgiyi paylaşmak.

Aynı kaderi paylaşmak.

Toplumun paylaşılmaz, paylaşılamaz dediklerini paylaşmak.

Paylaşım zirvesinin sarp, geçit vermeyen tarafından baktığınızda da paylaşılamayan şeyler olduğunu fark edersiniz.

Başkalarının fiziksel acılarını paylaşamayız.

Başkalarının yürek acılarını bir yere kadar paylaşabiliriz.

Birine ait sırları, gizli düşleri paylaşmak mümkün değil.

Eşlerimizi paylaşamayız. Bir yerlerde birilerinin bu çizgiyi aştığını işitir, anlamakta güçlük çekeriz.

Kötü, ayıp, yanlış, haram bildiğimiz eski deneyimlerimizi ve bu kapsamlara giren fikirlerimizi paylaşamayız.

*

Kimi paylaşımların tarafı olmak bizi çoğaltır, bilgilendirir, zenginleştirir, mutlu kılar.

Kimi paylaşımlar bizi yorar, incitir, kırar, zayıflatır, üzer.

Kimi paylaşımlar hamallıktan başka bir işe yaramaz.

Kimi paylaşımlar büyük belaları, yıkımları, patlama ve kırılmaları durdurur.

Kimi paylaşımlar bu sayılanları tetikler.

Kimi paylaşımlar bizi yüceltir. Toplum nezdinde bize prestij katar.

Kimi paylaşımlar bizi alçaltır, toplum nezdinde değersizleştirir.

*

Kesinlikle yapılamaz ve yapılmamalı diye düşündüğümüz halde kesinlikle yapılabilir ve yapılmalı olan paylaşımlar var.

Kesinlikle yapılabilir ve yapılmalı diye düşündüğümüz halde yapılamaz ve yapılmamalı olan paylaşımlar da var.

İnsanların çoğundan bunlardan var.

Belli bir kültürde, toplumda ya da zamanda rahatlıkla yapılan başka bir kültürde, toplumda ya da zamanda yapılmayan paylaşımlardan da söz edebiliriz.

Paylaşım zirvesinden aşağı inip bu yazıda ele aldığımız ya da almadığımız paylaşımların ayrıntılarına, içeriklerine, diğer yanlarına da başka çalışmalarda bakabiliriz.

Paylaşım kavramını bir kamp ateşi gibi ortaya koyup, etrafına toplanıp bireyselliğimizi konuşturabilir, bu konudaki özgün deneyimlerimizi ve fikirlerimizi paylaşabiliriz.

 14.12.2014 10:27