Pazar Günü Yazısı..

Pazar Günü Yazısı..

                                                                         

                                                                             Ülkeme Uyandım..

 

Ülkeme uyandım bugün. Taptaze kır çiçekleri gibi yepyeni hayallere, en güzel umutlara yüzümü döndüm.

Bugün sabah sabah gözümü gün ışığına açtığımda hava serin, gökyüzü aydınlıktı.

 

Bugün güzel bir sürpriz vardı kahvaltı soframızda. Halam yemeyi çok sevdiğim mis kokan kızarmış ekmekleri tost makinasından yemek masasına alırken, ocakta fokurtusu evimizin mutfağını ısıtan kaynar çaydanlık içindeki nefis çay demini almış, servise hazırdı. Bugünde harika bir kahvaltı sofrası hazırlamıştı halam. Kendisine içten teşekkürlerimi sundum. Bu güzel kahvaltı sofrası benim için tecrübeyle sabit olarak şu anlama geliyordu: Bugünüm çok güzel geçecekti kesin.

 

Bugün bir erkek çocuk, 10 yaşlarında var. kendisiyle merhabalaşarak, öğrendiğime göre, çarşıya inen geniş ve dik asfalt sokak boyunca yanında elinden tuttuğu, diğer eliyle başını sevgiyle okşayıp, okula götürdüğü 7 yaşındaki kız kardeşine duyduğu korumacı tutumu, itina ettiği saygısı, sevgisi beni bir dakikalığına çocukluk yaşlarıma, anılarıma aldı, götürdü. 

 

Akrabalarımdan benden yaşça küçük ve hatta büyük kız-erkek kardeşlerimle, ağabeylerimle olan güzel zamanlara, mutlu anılarıma kavuşturdu. Buradan kendi payıma çıkardığım ders, Dünyada tüm insan varlığı için, devasa bir anıt, kült bir sanat eseri kadar mühim nitelikteydi: Çocuk kalbi kadar saflığı ve insaniyeti bünyesinde barındıran hiç bir yetişkin insan tanımadım bugüne kadar, şeklinde oldu. Bakış açıma göre ise, tarihi şahsiyetlerde bile bu kadar üstün bir yan yoktur.

 

Bugün bir koyun sürüsü gördüm. Kurumuş, kararmış solgun sarı renkte uzun boş arazi üzerinde başında çobanı yok. Biraz daha dikkatli bakınca genç beyaz bir çoban köpeği sağa, sola, öne, arkaya ceylan gibi seyirtiyor, sorumlusu olduğu sürüyü topluyor, yönetiyor. Bir müddet izledim keyifle gülerek, yaşamanın tatlı hazzına vardım.

 

Bugün 11 Ağustos 2021 tarihli bir gazetenin arşivinden şöyle bir haber okudum: Sabina Toziya’nın Magazin dünyasını sarsan acı ölüm haberi. Usta oyuncu Sabina Toziya hayatını kaybetti. Üzücü haberi sosyal medya hesabından senarist Bahadır Özdener duyurdu.

 

Sabina Toziya, 17 Nisan 1946 yılında Üsküp'te dünyaya gelmiş, Tam adı; Sabina Ajrula Tozija. Sabina Toziya, Üsküp Devlet Tiyatrosunda oyunculuk eğitimi almış. Üsküp, Makedonya ve Yugoslavya'da oyunculuk yapan Sabina Toziya Türkiye'de ilk kez olarak, Star TV ekranlarında yayınlanan Muhteşem Yüzyıl dizisi ile televizyon ekranlarına merhaba demiş. Sabina Toziya ayrıca ülkemizde 1976 yılı yapımlı Öyle Olsun ve 2016 yapımı Annemin Yarası isimli filmlerde de rol almış. Değerli bir Sanatçı olan Sabina Toziya’nın ölümü benim de içimi acıttı, derinden yaraladı. Çok çok üzüldüm ölüm haberine.

 

Bugün TRT Çocuk ekranlarında yayınlanan bir çizgi film izledim. Peppe yerli çizgi filmimiz, yaşasın. Peppe'yi çocukların bakışından izlemeye çalışarak nasıl eğlenerek, öğrenerek olumlu bakış açıları edindiklerini gözlemledim. Şöyleki; Gerek konusu ve grafikleri ile tamamen Türk yapımı olan Peppe çizgi film, okul öncesi çağındaki çocuklar için gayet eğitici. Peppe’nin büyükannesi, büyükbabası, annesi, babası ve kardeşiyle birlikte mutlu bir hayat yaşıyor. Peppe'nin bu güzel yaşamı içinde karşılaştığı insanlar, konular, olaylar karşısındaki olumlu tavırları ile yaşandıkların öğrendiklerini kazanca dönüştürüp, yaptığı yanlışların nasıl üstesinden geldiği içerikleri olan bir çizgi film.

 

Bugün sosyal medyada gezinirken bir tik tok videosuna takılı kaldı gözlerim. 2-3 yaşlarında sarışın bir kız bebek çocuk sevgi dolu gözlerini dikmişti sevgi dolu gözlerime. İmkan olsa da (belki devasa bir hızla gelişen dijital teknoloji, ileriki dönemlerde bu özelliğe de sahip olacak.) bu güzel yavrucağın yanına bir an ışınlansam da kollarıma alıp, öpücüklere boğabilsem diye geçirdim içimden mutlulukla.

 

Bugün yaşamayı ve insanları çok seven biri olarak, hayatta olmaktan ve yaşamaktan büyük keyif aldım, büyük mutluluk duydum.

 

Bugün bu satırlarımı okuma zahmeti verdiğiniz için, hepinize çok teşekkür ediyorum...