Pazar Neşesi (Kartal ile Şahin)

Antalya mutasarrıfı olan merhum Turhan Paşa, bir gün avda gezerken, kendisine çantacılık yapan oldukça yaşlı, lâkin çok dinç ve anlayışlı bir köylüye sormuş :


"Baba, kaç yaşındasın?"


"Yetmişi geçtik paşam."


"Maşallahın var ama, ağzında hiç çürük dişin yok!.. Hem hiç de yorulmadın, daha hiç gezmemiş gibisin... Ben bile yoruldum dolaşmaktan, üstelik senin yarı yaşında sayılırım."


Diyerek, takdir ve gıpta ile paşa köylünün yüzüne bakarken, köylü :


"Öyle ama kulak asma Paşam!" diye, halinden pek de memnun görünmeyen bir cevap vermiş.


Paşa, köylünün verdiği bu memnuniyetsiz cevabı acayip bularak sormuş :


"Niçin halinden memnun değilsin?"


Yaşlı köylü, acı bir gülümseme ile :


"Paşam sana bir hikâye anlatayım" diyerek başlamış anlatmaya :


"Bir kartal ile bir şahin bir yerde karşılaşarak yarenliğe başlamışlar. Şuradan, buradan konuşurlarken, kartal şahinle tanıştığına çok memnun olduğunu, bu dostluklarının devam etmesi gerektiğini söyleyerek, ertesi günü şahini evine yemeğe davet etmiş...


Şahin, kartala evinin nerede olduğunu sorunca, kartal karşılarındaki ulu bir dağın tepesindeki bir ini göstererek :

İşte o inin içinde! demiş...


Ertesi günü, şahin anlaştıkları vakitte kartalın inine gelmiş. Kartal kendisini karşılamış ve buyur etmiş. Sonra şahini inin bir köşesine atılmış bir leş parçasına doğru götürerek :

Buyrun, yemek yiyelim; demiş...


Şahin, karanlık ve havasız bir yerde, üstelik berbat bir halde kokmakta olan leşi görünce, bir iki sahte gaga vurarak yer gibi görünmüş ve ardından :

Bir iştahsızlığım var kartal kardeş, kusura bakma, fazla yiyemeyeceğim; diyerek çekilmiş...


Biraz hoşbeşten sonra, şahin müsaade istemiş ve ertesi günü de kendisinin evine yemeğe gelmesini kartaldan rica etmiş. Kartal buna memnun olarak :

Geleyim ama, senin evin nerede? diye sormuş şahine...


Şahin, deniz kenarında ulu bir çınar ağacını işaret ederek :

İşte o çınarın üstünde; demiş...


Ertesi günü kartal uçmuş şahine ve çınarın üzerinde buluşmuşlar. Kartal, şahine :

Ne havadar yerde oturuyorsun, evini pek beğendim... Fakat yanlış hatırlamıyorsam sen beni yemeğe davet etmiştin... Oysa ortalıkta bir yemek hazırlığı yok! deyince şahin :

Acıktınızsa hemen şimdi; diyerek oradan yıldırım hızıyla uçup bir keklik yakalamış ve getirip kartalın önüne koymuş...


Kartal ilk defa tattığı bu leziz şeyi hayretle yerken, şahin bir daha süzülmüş ve bir bıldırcın avlayıp onu da getirmiş kartalın önüne koymuş. Sonra şahin tekrar havalanmış ve denize pike yaparak yakaladığı bir balığı da getirip kartala sunmuş. Ardından birkaç tane de tarla kuşu getirip yemeğe ilave edince, kartal şaşırmış :

Şahin kardeş, verdiğin bu ziyafete doğrusu hayran oldum. Bana bilmediğim şeyleri yedirdin, tatmadığım lezzetleri tattırdın. Dünyada neler varmış da ben bilmezmişim! diyerek yaşadığına esef ederken, şahine sormuş :

Kuzum şahin kardeş, sen kaç sene yaşarsın?


Yetmiş!


Şahin kartala sormuş :

Peki ya sen kaç sene yaşarsın?


Üçyüz sene!


Gördün mü ya!.. Bu kadar güzel şeyleri yememe ve görmeme rağmen, ben yetmiş seneden fazla yaşamıyorum. Bak sen üçyüz sene yaşıyormuşsun! diye kartala gıpta ile bakınca, kartal :

Hiç üzülme kardeşim!.. Benim gibi karanlık ve izbe bir inde leş yiyerek üçyüz sene yaşamaktansa, senin tertemiz havada, bu şekilde yetmiş sene yaşaman, benim üçyüz senelik hayatımdan bin defa iyidir; demiş."


Yaşlı köylü, hikâyeyi burada bitirdikten sonra paşaya :

"Ya Paşam!.. Biz de ışıksız, yolsuz, mektepsiz, cahil, yoksul, böyle seksen sene yaşamaktansa, sizin gibi otuz sene yaşamayı bin defa tercih ederiz."



.......................................................................... MUTLU PAZARLAR ....................................................................