Perperik ( Kelebek)

Karşılaştığımız andan itibaren gözünü bileğimden hiç ayırmadan bakıyordu küçük hanımefendi. Utangaç ve ürkek hali ile bırak gözlerimin içine, yüzüme dahi bakmıyordu. Ürkekliği her halinden belliydi. Farkındaydım merakına yenik düşüp benimle konuşacaktı. Sanırım kendince bahane arıyordu. Bahane ye gerek bırakmadan gözlerinin içine baktım. Ardından bileğimdeki kelebek dövmesine bakmamla konuşması bir oldu

- Vııyyy bılege to de resım esto

(Ayyy bileğinde resim var)

+ Heya esto

( Evet var)

- Na çıka?

( Nedir bu?)

+ Perperıka

( Kelebektir)

- Çıra seri deste to dera?

(Niye elinin üst kısmında?)

+ Sıre mıno. Kesra nıvan.

( Benim Sırrımdır. Kimseye söylemem)

- Sır çıko?

( Sır nedir ki?)

+ Ez ke sırrı xo tora vace, o vaht name sır nımaneno

( Ben sana sırrımı söylersem, o zaman sırrın anlamı kalmaz)

- Çıra?

( Niye?)

+ Mane na perperiki, ju ez juik vayre daye zaneno

( Bu Kelebek dövmesinin  anlamını ben ve sahibi bilir)

- A kama?

( O kimdir?)

+ Endi beso lo. Name xo sır ro.

( Eee yeter ama, Adı sır dır)

- Teeoov Sır e mık esto…

( Amaaannn benim se Sırrım var…)

+ Heya ,Sırı her kes esto…

( Evet, her kesin sırrı vardır..)

Bu muhabbet uzar giderdi uysaydım küçük hanımefendiye. Ne sır kalırdı ne sırdaş…

Halbuki dövme sıkça rastlanılan bir durumken, küçük hanımefendinin merakını gidermek pek mümkün olamadı.

Sanırım konusundaki efsunlu yaklaşımında haklıydı. Neydi ki bu sır?

İç dünyamızda ne kadar çok sır barındırdığımızın bu küçük hanımefendinin sayesinde daha çok farkına varmış. Hayat bu herşey herkesle paylaşılamıyordu.

Bir şey neden sır olur ki? Ayıp oluşundan mı? Kalbin hoyratlığından mı?

Sizce?..

Hasan Dede

2013