Pestil yapalım derken pestil oldum:)

Saroz Körfez'i kıyısında Edirne'ye bağlı son köydeki yazlığımızda üzüm asmaları, erik ağaçları, elma ağaçları, şeftali, zeytin, badem, ceviz, nar ağaçları var. Tabi mevsim bahar olunca tabiat size birbir hediyelerini vermeye başlıyor. Gene ağaçlarımızın bizi onurlandırdığı senelerden birinde ( fazlaca onurlandırdığı) meyvalar o kadar çoktu ki komşulara gönderdik bitmedi, biz yedik bitmedi, annem meyveleri sıkıp suyunu, rendeliyip- parcalayıp reçel yaptı bitmedi sonunda karşı komşumuz ve ben tum meyveleri once haşladık sonra hepsıne seker karıştırıp kaynattık ve ezdık sonra da streç kagıdınla üstünü kapatıp hava alsın diye bir kaç yerinden delerek güneşe koyduk.

Önceleri komşumuzun evinin bahçesinde kalan pestille yapım aşaması haricinde hiçbir yakınlık kurmamıştım. Ama komşumuz İstanbul'a gitmek zorunda kalınca aldım tepsiciğimi ve geldim bizim eve. Terasın güneş alan yerine yerleştirdiğim çocuğumu sıksık kontrol ediyordum kuş ve türevleri rahatsız etmesin diye. Yavaş yavaş sertleşmesiyle her geçen gün mutlu oluyordum. Ve artık ebedi ayrılığımız olan onun yenme gününe az kalmıştı. Alt kattaki odamda uykunun tüm güzelliğini tadarken cama yağmurun hızlı hızlı çarptığını duydum. 1-2 dk önemsemedim duyduğum sesi; ardından ayağıma terliklerimi bile giymeden terasa koştum ( o an koruma içgüdüsünün ne kadar kuvvetli bir duygu olduğunu anladım) benim tatlı pestilim delikli streç kağıdının delik olan yerlerinden su almaya başlamıştı bile. Sabahın 6'da yaşadığımız bu ana- evlat mucadelesi ona yeni streç koyup yatağıma gitmemle son buldu tabi ben de ıslanmıştım onun kadar.

Pestilim komşumuzun da gelmesiyle kesilip afiyetle 10 dk içinde tüketildi. Bir de organik elma kurusu yapma hikayem var ki o da ayrı bi zaman da .

not: gerçek pestil böyle mi yapılıyor bilmiyorum ama bız bu tarifi internetten almıştık. :)