Petrof

Daha üstüme adımı koyamadığım yaşta,

Nazım'ın bilmeden adımı koyduğu yerdeyim

Gideceğim yola çıkmadan önce,

Sabah kahvemi içmeye,

Kendisini ziyarete geldim

Karşılıklı oturuyoruz onunla

Göz göze geliyoruz

Elimde ballı kahvem, sıcak

O burun kıvırıyor,

Rakı açtırmak istiyormuş, masada memleketi kurtarmak için,

Olmaz ki ! Diyorum, gurbetteyiz ikimizde

Burada tek bildikleri likör, az biraz da şarap

Eh ne yapalım diyor, rızasız

Ben de giriyorum konuya

Daha üstüme adımı koyamadığım yaşta,

Belki de bilmeden adımı koyduğu yerdeyiz,

Ne yazacağımı bilemediğimden bir türlü

Ona sormaya geldim

Elim boş değil elbet,

Dilimde damağımda Türkçe'yi sakladım

Bu aksanı bozuk şehirde,

Burada tek, özlemiştir diye

Bu kafeye gelince de, hep nedense

Elime sanki onun eli değiveriyor

Belli ki, Dünya hayatında yazmayı özlemiş

Ondan elimi tutup şu  Petrof, o da kim oluyorsa,

Hakkında yazdırmaya çalışıyor

Halbuki ben bizim hakkımızda konuşmaya gelmiştim !

Haydi öyle olsun

Bre Petrof,

Ne durup durursun orada

Bin yüzyıldan beri hiç bozulmadan,

Kim bilir kaç parmak geçti üstünden,

Nice Mozart, Bach katliamı

Yine de öylece durup durursun işte, P harfin yaşlanmış

Tarih seni cilalarken, gölgeler üstünden kaymış

Ancak, seni suçlayamam

Çok güzel yerin

Elimde  olsa benim,

Bende gitmem

Ama ben şu an bir rüyada seninle olsam da

Nasıl dayanırdım bu insanların arasında ?

Soğuk kanlı, ters bakışlı

Hele bizim çay olmadan

Acaba Nazım nasıl dayandı ?