Pier

karşımda bodrum kalesi, solumda marina, sağımda kara ada
daha da uzakta kos silueti var, hava hafif rüzgarlı
ince dalgalar parıldıyor güneşin dik açılı ışınlarıyla
eylül'ün sonu olmasına rağmen,
biçok tekne, biçok yat geziniyor bodrum karasularında..

pier'deyim,
bilen bilir, marinanın içinde muazzam bi kafe,
üstü açık, havuzlu sahnesi, uzun şilteli, yastıklı, minderli köşesi
ister otur yemek ye, ister giy şortunu havuza gir
ister al içkini şezlonga uzan,istersen bi demli çay, bi orta kahve söyle
getirsin hemen pıtır pıtır etrafında dolanan ayşegül..
bu görkemli manzaranın keyfini çıkarmak kalıyor geriye
tatlı tatlı uyku giriveriyor enseden dimağına
yemeğin hemen üstüne içilen bir keyf cigarasından sonra
sırtıma iki yastık dayayıp uzatıyorum ayaklarımı kos'a doğru
havuz arkamda, latin jazz müzikler kulaklarımda
yatların birer birer marinayı terkedişleri
ve gezentiden dönen diğerleriyle nöbet değişmesi
gözlerimin önünden klip sahnesi gibi geçiyor
ah şu zengin türkler!
vergi ödememek için yatlarına astıkları amerikan bayrakları
ne hainsin sen be türk zengini..
her neyse, Diamond Catamaran'a rakip olamadı bu sene
Zodiac botlar yine kime escortluk ediyorlar acaba?
hangi godamanın helikopteri turluyor tepemizde?
şu en uzun yat direği var ya?
o değil de, tee orda parasiding yapan adam kim?
oldu mu şimdi be pancar motoru, senin ne işin var burada?
bunca şekil teknenin arasında abese iştikal etmeye ne hacet..
ya askeri kampta hala denize girmek için kendini heba eden
sezon sonu tatilcilerine ne demeli?
salmakis'te kıpırtı yok, olay bitti demek ki,
acaba bizim göl kızı cazibesini mi kaybetti?
başka bi hermafrodit bulsun bu kış kendine..
değirmenler, alaçatı tiyatrosundaki gibi restore edilse
ne muhteşem olurdu aslında, uyuma başkan seçim yaklaştı, huu!
bardakçı'yı göremiyorum burdan ama
şu tepenin ardında öyle biyer olduğunu bilmek bile içimi hoş ediyor..
yeniden karşıya doğru dalıp gitsem, içmelere doğru
burunla kara ada arasından Datça siluetini görüyorum,
palamutbükü ben de burdayım diye el sallıyor, görebilene
datça feribotu duyamadığım gümbürtüyle geliyor bodrum'a doğru
her dakka bikaç milim büyüyor ufukta,
bikaç hafta öncesi gibi yolcusu yok artık
bikaç hafta sonra kendisi de yok olacak nasılsa
idare ediyor şimdilik..

eee, çayım çorbam bitti
yemek molam da bitmiş bu arada
mesaim başlıyor, hadi kalk
işçi işine, işsiz köyüne..
çalışmak istemiyorum,
akşama kadar burada kalmak
bu duygusal tablonun tadına doymak hevesindeyim
hatta burada yaşasam daha güzel sanki,
işi bırakıp yelkene mi başlasam ne?

Bodrum Pier
Halikarnas Şarapçısı