Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

07 Aralık '07

 
Kategori
Anılar
 

Pilot Cemal Amca (Cemal Uygun)

Pilot Cemal Amca (Cemal Uygun)
 

Bu gün telefonla görüştüğüm, Türkkuşu Planör Okulu öğretmen pilotlarından Ersel Özkan, “Cemal Hoca mide kanaması geçirmiş.” Dedi. Uzun süredir sağlığının bozuk olduğunu ve tedavi gördüğünü biliyordum. Aldığı ilaçların etkisi ile mide kanaması geçirdiğini ve bunun da ilk olmadığını bu gün öğrendim. Aldığım bu haber beni çok uzaklara götürdü. İlkokul ikinci sınıfta olduğum yıllara döndüm bir anda.

Benim çocukluğum, Altınova Devlet Üretme Çiftliği’nde geçti. Sonraları adı Tarım İşletmeleri olarak değiştirilen ve şimdilerde de özel sektöre kiralanan, satılması düşünülen bu çiftlikler; çiftçilere örnek olması için kurulmuş, modern tarımın her alanında olağan üstü çalışmalar yapan kuruluşlardı. Günü birlik politikalara kurban edildi. (Bu konuda onlarca yazı yazılır.)

Konya’nın Kadınhanı ilçesine 60, Ankara’nın Polatlı ilçesine ise 70 Km. uzaklıktaki bu çiftlik çölde bir vaha gibiydi. Babaları bu çiftlikte çalışan çocukların, haftada önceleri bir kez, daha sonrada iki keze çıkan, film gösterileri dışında, yaşayacağı sosyal bir etkinlik de yoktu. Okuldan arta kalan zamanlarda, futbol, voleybol,yakan top, saklanbaç gibi oyunlarla yetinmek zorundaydık.

Mayıs ayı ortalarında yaşamımıza inanılmaz bir renk gelirdi. Çiftliğin uçsuz bucaksız buğday tarlalarını tarım zararlılarından korumak üzere, havadan ilaçlama yapmak için gelen Türk Hava Kurumu Uçakları, biz çocukların tüm yaşamını değiştirirdi. Oyunlarımız, sohbetlerimiz tamamen uçaklar olurdu. Uçakların inip kalktığı pistin, okulumuza çok yakın olması, iniş ve kalkışlarının sınıf pencerelerimizden görülüyor olması, kız erkek hepimizi büyülerdi. Uçakların yakınına gitmek, hem sınıf öğretmenlerimiz, hem de çiftlik yönetimince yasaklandığından, ancak hep birlikte ve düzgün sıralar halinde pistin kenerına gütürüldüğümüz zaman, yılda bir kez uçakları yakından görebilirdik.

Akşama kadar sınıfımızın penceresinden sayısız iniş kalkışlarını izlediğimiz bu uçaklar bizi o kadar etkilerdi ki, tüm öğrenciler, akşamları okul dağılınca kollarımızı kanat gibi açar, motor sesleri çıkararak eve kadar koşardık.

Bu uçaklara binen arkadaşlarımız da olmuştu. Uçağa her binen arkadaşımız günün kahramanı oluyordu. Günlerce onların uçuş öykülerini dinliyor, rüyalarımda ben de o uçaklara bindiğimi görüyordum. Evde konuştuğum tek konu da uçaklar oluyordu. Uçaklı rüyalarımı anlatmaya bayılıyordum.

Bir akşamüzeri, rahmetli annem beni kantine göndermişti. Çiftlikteki bu kantin tek alış veriş yerimizdi ve açılma saatleri de belirliydi. Genelde mesai saatleri dışında açılır ve çiftlikte yaşayanlar alış verişlerini bu saatlerde yaparlardı. Kantinin hemen yanında bulunan ve adına lokal denilen yer ise, babalarımızın mesai sonrası buluştukları, tavla, pişti, bezik oynadıkları bir yerdi. Alış veriş için gittiğim kantinin hemen önünde, rahmetli babamı, tanımadığım birkaç arkadaşı ile sohbet ederken gördüm. Uzaktan eliyle çağırdı beni. Bu beklemediğim karşılaşmaya çok sevindim. Kantinde babamla karşılaşmam, benim için kesinlikle gazoz ve çikolata demekti. Koşarak yanlarına gittiğimde babam, yanındaki arkadaşlarına; “İşte, uçaklar geldiğinden bu yana, hem gündüz hem de gece uçakları sayıklayan oğlum bu.” Bana döndü ve “Bu amcalar gördüğün o uçakların pilotları.” Dedi.

İnanılmaz duygular yaşıyordum. Babamın yanında duran ve sıradan insanlardan hiç de farklı görünmeyen bu insanlar, demek ki o uçakları kullanan olağan üstü kişilerdi. Öğretildiği üzere ellerini öptüm. Benimle ilgilenmelerinden mutlu oldum. Ertesi günü beni de uçakları ile uçuracaklarını öğrendim. Dünyalar benim olmuştu. Annemin kantinden almamı istediği şeyleri de almadan, kollarımı yana açıp eve kadar koştuğumu(aslında uçtuğumu), tüm arkadaşlarımı ertesi günkü uçuşumdan haberdar ettiğimi söylememe sanırım gerek yok.

O akşam tanıştığım ve ertesi gün de birlikte uçtuğumuz Pilot Cemal Amca, Cemal Uygun’du. Bu gün Ersel Özkan’ın telefonda, mide kanaması geçirdiğini söylediği, Cemal Hoca…

Pazartesi günkü yazımda Cemal Uygun’u yazacağım. 1917 yılında Rumeli’de başlayan yaşamına sığdırdıkları, Türk Hava Kurumunda öğrencilikle başlayan ve Türkkuşu Genel Müdürü olarak emekli olduğu 1973 yılına kadar yaşadıkları ile..

Sağlık diliyorum, uzun ömür diliyorum, Pilot Cemal Amca.

Unutmayın1: THK Yangın Uçağı alım kampanyası için, tüm operatörlerden yangın yazıp, 3919’a gönderin. Bedeli 6 YTL’dir. Ülkemize katkısı, yemyeşil ormanlar.

Unutmayın2: Kurban Derilerini, lütfen THK’na verin. Kanatlı bir Türk Gençliği yaratılması çabamıza destek olun.

 
Toplam blog
: 182
: 2395
Kayıt tarihi
: 29.01.07
 
 

10 Kasım 1954 tarihinde doğdum. Sosyal Hizmet Uzmanıyım. Pilotum. (ultralight licence no:151)..