Pislik vardı kanımda

Her adisyona bir şiir bıraktım sana dair
Buharlı gözlüklerim altında ağlamaklı gözlerim
Karda kısılır ve yalnızca umudu taşırdı yollarda

Hep sen vardın
Koğuşta camdan utanarak girerdi serinlik
Ve bir efkar çığlığı
Karanlığı yırtar dağlara vurudu isyanını
İçmeyi unuttuğum sigaramda uzayan gri kül ölüm kokardı
Ve kabuslarımın izini ıslak yorganım taşırdı birtek

Hep sen vardın
Ve artık pislik vardı kanımda
Bende bir kötülükle başladım her şeye
Ve üç noktayla devam ettim
Artık acıyordum ona
Bir gün anlarsın.