Pişmanlık

‘Hayatta hiçbir şeyden pişman olmadım’ diyen bir insan gözünüzün için bakarken, aklınızdan neler geçer? Ben karşımdakini bir güzel süzerim önce, sonra tek kaşımı kaldırıp hiç mi diye sorarım alacağım yanıt çok değerlidir benim için o anda, hayır hiç pişman olmadım derse ki genelde öyle olur, karşımdakini alnından öpmek isterim ve kendi pişmanlıklarım bir anda gözümün önünden geçiverir film şeridi gibi… Yaptıklarım, yapmadıklarım, söylediklerim, söylemediklerim… İçimi yakan ne varsa işte hepsi dökülür zihnimin orta yerine… Kendimi bir güzel haklarım…

Pişman olmamak benim için dilini bilemediğim, insanlarını bir türlü anlayamadığım çok uzak bir ülke… Güzel, rahat bir hayatları vardır kim bilir belki de orada yaşayanların…

Çok cesurca bir cümle değil mi hiç pişman olmamak, hiç hata yapmadım ben demek gibi, hiç duvara toslamadım demek gibi, tek bir yanlışı olmadı hayatın bana demek gibi…

Abartılı kaygılarımın çocukları olan pişmanlıklarım, içimdeki meraklı kedinin hediyesi olan pişmanlıklarım, inat ve gurur yüzünden kendime yaptığım haksızlıklardan kalma pişmanlıklarım var hayatımın arşivinde ama hepsini geri de bırakan meraklı kedinin hediyesi olan pişmanlıklarım…

Her seçim bir kaybediş derler her seçim bir pişmanlık mı yoksa? Çünkü ben diğerini hep merak edenlerdenim… Mümkün değil tabi ki her seçimi ayrı ayrı yaşayabilmek (keşke mümkün olsa ama değil) pişmanlığını yaşmakta saçma aslında evet ama bazı akşamlar olmaz mı size de düşmez mi içinize bir keder bir merak, seçmedikleriniz için, yapmadıklarınız için, vazgeçtikleriniz için… o gün gitseydim, o gün yanında olabilseydim, ona sevdiğimi söyleyebilseydim, o iş teklifini kabul etseydim, o şehirde yaşamaya karar verseydim nasıl bir hayat yaşardım… Neler yer değiştirirdi hayatımda, neler son bulurdu neler başlardı… o fotoğraf da gülüşüm, saçım, bakışım nasıl olurdu… Seçilmemiş bırakılmış o hayatın içinde ben nasıl dururdum…

Mutsuzluk pişmanlığa açılan kapıdır belki de, şu anda ki hayatlarından memnun olanların aklına bile gelmiyor olabilir oturup bunları düşünmek yada kelebek etkisi filminde olduğu gibi ne yaparsan yap hiçbir şey daha iyi olmuyordur…

Tükenmiyor yine de seçimlerimin ardında ki mutsuzluk ve suçluluk duygusu bende, kendime bir bahane bulmak zorundaydım bende en sonunda; gitsen de pişman olacaktın nasılsa gitmesen de yada arasan da pişman olacaktın nasılsa aramasan da o yüzden üzülme diye avutmaya başladım kendimi…

Marifet değil tabi ki her şeye keşke keşke demek ama hiç pişmanlık duymadım demekte ne bileyim hiç yanlış yapmadım demek gibi geliyor…